Paddenstoelen

Vrijdag Ivoormeeuw in Polen.

Zaterdag op de Pier van Ijmuiden, Sovon-dag in Ede en eten in Uden.

Zondag tellen bij Camperduin en Paddenstoelen zoeken bij Velzen.

Dat voelt als een prima weekend.

Nadat we zondagochtend van 08.10 - 12.10 hadden geteld bij Camperduin reden we naar die Paddenstoelen toe. Camperduin was trouwens behoorlijk vermakelijk. Met de aanwezige tellers zaten we gezellig te kletsen en ondertussen tikten we alles wat langs kwam. Met 616 Roodkeelduikers naar zuid was het voor dit najaar de beste dag. De aandacht werd weer even verscherpt bij twee langs vliegende groepjes Topper. Met al het gekakel mistte de rest een luid roepende Grote Pieper, die Donny en ik tegelijkertijd wisten aan te roepen.

Verrassend was het dat een strand-toerist naar het hokje gekomen was, om te vragen of zij ons op de foto mocht zetten. De dame ontving van de telpostbeheerder geen warm-welkom, maar werd streng bevraagd waarom zij toch alle "verbodsborden, hekken, en prikkeldraad (zonder prikkels) gepasseerd was en zijn verbodengebied had betreden. De dame was wat overrompeld. De bemiddelende rol die ik speelde had effect: de dame haar foto en met hangende pootjes verliet zij de locatie.

In Velzen (Wijk aan Zee) vermaakten wij ons enkele uren met Paddenstoelen. Specifiek in dit terrein komt Geelbruine helharpoenzwam, Helmdikhoed en Violette duinbekerzwam voor. Daarbij is het Geelbruine geval de "must-have". Het groeit in heel specifiek gebied, in de buitenste zeereep, op dood helm. En dan de vraag...wat is de buitenste zeereep? Gelukkig hebben we gps-locaties, scherpe ogen en een goede focus. De soorten die we zochten vonden we ook.

In de ochtend zaten we goed ingepakt aan zee; van top tot teen waren we warm aangekleed. Toch drong de kou na een uur of 4 door en waren we behoorlijk koud. Met het actief zoeken naar de Paddenstoelen waren we weer lekker actief bezig en warmden we goed op.

 helmdikhoed

Ivoormeeuw in Polen

Een Ivoormeeuw in Polen. En niet zo’n beetje Polen, maar ook meteen in het verre Noord-Oosten. 

Gedurende de week volg ik de berichten en de vogel blijft gewoon lekker in de haven van Wladyslawowo rondhangen.

Donderdag werk ik en na de laatste afspraak in Schagen toets ik de gps-positie in van het Poolse haventje. Ik trap het gaspedaal in en laat rond 03.15 weer los.

Wel sta ik voor een (gesloten) slagboom, die toegang geeft tot het haventje. Doorrijden gaat niet, maar ik maak wel alvast een verkennend rondje in de omgeving zodat ik weet waar ik uithang als het eenmaal licht wordt.

Op een terrein met wat loodsen zet ik de auto neer, hanteer het lenzen-protocol (lenzen schoon uit doen) en kruip naar de achterbank. Ik ga onder een dekbed liggen, doe hier overheen een dekentje en spreid daarover m’n jas. Het vormt een knus geheel.

Een paar uurtjes rust ik en sta om 07.00uur weer naast de auto me in een winters tenue te hijsen (ook wel ‘aankleden’ genaamd). 30 minuten later is het al echt goed licht en wandel door het haventje. Zonder al te veel moeite zie ik de Ivoormeeuw liggen, slapend op de grond tussen wat andere grote meeuwen.

Ik ben samen met een Poolse vogelaar. We genieten van het plaatje voor ons en praten wat over de reis de we gemaakt hebben: hij van een uur of 4 en ik van de gehele rit hier naartoe.

Tot 12.00 uur ben ik in de haven en heb eigenlijk continu zicht op de Ivoormeeuw. Het is maar een klein en overzichtelijk gebiedje.

De ene keer zit ie op een pier, de andere keer vliegt hij wat boven een ander deel van de haven of rust op het water.

Ik heb leuke gesprekken met de aanwezige vogelaars. Gedurende mijn bezoek gaat het om een mannetje of 50. Sommigen hebben een hengel bij zich een gaan vissen, in de hoop iets te vangen en dat aan de meeuw te kunnen geven.

Een Rosse Franjepoot trekt ook veel bekijks. Ik begrijp uit de gesprekken dat dit ook een behoorlijke zeldzaamheid is. Het beestje is onrustig en vliegt van hot naar her.

Wanneer het mij passeert speel ik geluid af. De vogel draait om en komt op de pier naast me zitten. Zo vermaak ik me de ochtend met de vogels en aangename gesprekken.

Wel is het inmiddels tijd om terug naar huis te rijden. Ik verzamel m’n spulletjes, maak het mezelf weer gemakkelijk in de auto…trap het gaspedaal in en zet koers naar Nederland.

Op de heen weg reed ik door een donker, nachtelijk Polen. Nu rijd ik terug met licht en zie wat van de omgeving.

Eenmaal thuis duik ik in bed, slaap een paar uur en begin de dag weer met frisse zin.

De ochtend breng ik door rondom de pier van Ijmuiden…een Rosse Franjepoot vliegt voorbij.

Aan het begin van de middag ben ik in Breukelen om Donny op te halen. Nadat hij een ganzen-excursie gegeven heeft voor het ivn, gaan we naar de jaarlijkse Sovon-dag.

Eten doen we in Uden, bij Toy en Maartje, waar zij al hun verhalen even aan ons kwijt kunnen J.

Een mooi leventje, al met al!