Essenprachtblindwants

Dinsdagavond was ik aanwezig bij een condoleance-moment,  hiervoor was ik in een kerk te Edam.

Vervolgens reed ik naar Zoetermeer om in de Nieuwe Driemanspolder te kijken naar een Roodkopklauwier.

Donderdag werd verrassend genoeg een Izabeltapuit gemeld in de polders rondom Wageningen. Inmiddels heb ik een mooie verzameling aan najaars gevallen, maar een exemplaar in het voorjaar ontbrak (zeker) nog.

Zo kwam het dat ik in de middag in Wageningen was en de Izabeltapuit erg leuk kon bekijken.

Nu ik toch al een eindje richting het zuiden was, bedacht ik om maar meteen een stukje door te rijden naar Vaals, om daar Iberische Tjiftjaf waar te nemen. Dit beestje zit er al behoorlijk wat weken. Ik had stiekem de hoop dat er eentje dichter in de buurt zou zitten, maar dat wachten begon nu toch wel een beetje lang te duren. Tegen 17.00 uur parkeerde ik de auto in het Vijlenerbos, alwaar ik direct de Iberische Tjiftjaf hoorde fluiten.

Ik maakte nog een rondje door het bos en verliet deze Limburgse heuvel uiteindelijk met Iberische Tjiftjaf, Fluiten en Kortsnavelboomkruiper.

Het leek me leuk de avond door te brengen langs de geul, om hier opzoek te gaan naar Wantsen enzo. 

Ik parkeerde de auto nabij Camping Het Zinkviooltje, trok m’n laarzen aan en ging met paraplu, loepje en fototoestel oppad. Dit werd geen onverdienstelijke ronde. 

In een paar uurtjes vond ik Schaakbordlieveheersbeestje, Smalle randwants, Mendicabeer, Gewone rookwants, Groenedistelschildpadtor, Roodstipbasterdweekschild. 

Als (enorm) hoogte punt klopt ik uit een Esdoorn de zeer (zeer) zeldzame Essenprachtblindwants. Het wantsje deed zeker z’n naam eer aan. Het was een centimeter of 2 lang, prachtig licht groen, met wat zwartige en gelige streping. Z’n pootjes waren net zo mooi licht groen tot gelig, met lichtrood-achtige dijen.

Van te voren had ik een halve Limburge rijstenvlaai gekocht. Eenmaal terug bij de auto at ik die lekker op, waarna ik de rit terug naar Amsterdam inzette.

Kuifkoekoek

Zag ik gisteren de zon opkomen bij de Ketelbrug, om er een leuke teldag van te maken, vandaag maakte ik het ochtendgloren samen met Donny mee op de Maasvlakte.

Om 05.00uur waren we vanuit Breukelen weggereden. De auto was weer goed gevuld, met thermofles, bekers, brood, koek en banaan: daar gingen we de dag wel mee doorkomen.

We struinden de stuifdijken af en zagen zwartkoppen, grasmussen, nachtegalen en voor het gevoel echt veel braamsluipers. Het was een prachtige windstille zonnige ochtend.

De spaarzame bossages die op de vlakte nog over zijn waren ook goed gevuld met bijvoorbeeld koekoek, geringde tuinfluiter en weer zwartkoppen en braamsluipers.

We babbelden ondertussen gezellig over Donny’s vakantie naar Roemenië; 12 uur eerder was hij pas thuisgekomen en zonder de tas uit te pakken alweer op pad gegaan.

Rond 12.30 kregen we de melding dat “de Kuifkoek van Texel” die ochtend weer gezien was. Deze Kuifkoekoek was vrijdag gevonden, zaterdag niet gezien en nu dus wel weer.

De gedachte om naar het eiland te rijden ging even door ons heen, maar we zetten het ook snel weer van ons af. “Stel dat hij teruggevonden wordt, dan denken we er nog wel even over”, was de conclusie.

Een kwartier later was het beest alweer gevonden. Op dat moment zaten we in de auto, opweg naar de volgende locatie op de Maasvlakte. We keken elkaar kort aan, overlegden even en gingen vol gas naar Den Helder, om de boot van 15.00uur te halen. Na een relaxt ritje, met hier en daar wat scheldwoorden naar de overige weggebruikers, kwamen we 2 minuten voor 15.00uur aan en gingen als laatsten de boot op.

Op de boot kochten we een broodje en aten deze bij het buitendek op.

Eenmaal op het eiland reden we zo snel als mogelijk naar de juiste parkeerplaats en…ondertussen werd gemeld dat de Kuifkoekoek zichtbaar was. Alles leek dus goed te gaan.

Vanaf de parkeerplaats renden we over het fietspad zo’n 500 meter naar een bepaald duintje, om het gebied te overzien. Natuurlijk enigszins buitenadem stelden we direct onze telescopen op en informeerden bij de andere waarnemers naar de actuele situatie. Het kwam erop neer dat de vogel 20 minuten geleden gezien was (zoals ook gepiept was), maar niemand van de 12 man die er stonden was hier getuige van. Apart…maar waar.

De afstand tot het gebied waar de vogel zou zitten was “aanzienlijk, maar niet onoverkomelijk”. (Eigenlijk viel het allemaal wel mee). We hadden tegenlicht…maar ook dat weer hield ons er niet van om geconcentreerd te zoeken. De groep aanwezige zoekers werd kleiner en kleiner. Totdat Donny en ik overbleven. Onze missie was: “vind de Kuifkoekoek en we gaan niet eerder weg dan dat we hem hebben gezien”.

Een uur verstreek, ander half uur ging voorbij en het tweede uur brak aan. Zo stonden we uur na uur te speuren…totdat we de vogel uiteindelijk op het gras zagen rondscharrelen. Met een enthousiaste “high five” vierden we dit momentje en piepten de waarneming door, zodat anderen in de gelegenheid waren ervoor te kiezen om als nog even langs te komen. Dat gebeurde ook en binnen korte tijd stonden er weer allemaal vogelaars om ons heen.

De rest van de avond ging voorbij onder een wolkeloze hemel en met een mooi ondergaand zonnetje.

Het plannetje om nog even langs Morinelplevieren te gaan, lieten we schieten om wat langer naar de prachtige Kuifkoekoek te kunnen kijken.

Wel kregen we opeens behoorlijke haast, om de laatste boot terug naar Den Helder te halen. Ik had in gedachten dat dit om 22.00uur zou zijn, alleen bleek dat 21.00uur. Rennend kwamen we in de middag bij de Kuifkoekoek aan en rennend gingen we er nu ook weer weg. Kwamen we ’s middags na een snelle rit 2 minuten voordat de boot vertrok aan, vanaf de Maasvlakte. Nu kwamen we 2 minuten aan voordat (onze) laatste boot vertrok.

4 mei 2024

Bij de Ketelbrug de zon zien opkomen betekent dat je “wisselende werktijden” hebt. Op 1 maart gaat het wekkertje nog om 06.00. Dan lukt het om een half uur voor zonsopkomst op de telpost te zijn.

Om een half uur voor zonsopkomst op 04 mei bij de Ketelbrug te zijn, mag ik 04.30 het bed uit.Zo gezegd, zo gedaan reed ik met goed moed de Flevopolder in.

Van 05.30 tot 14.15 telde ik samen met Frank, Mervyn, Guido en Erwin alles wat langs vloog.Hoogte punten waren 2 Visarend, 1 Zwarte Wouw, 4 Blauwe Kiekendief, 2 Boomvalk, 2 Zeearend.

Na de telling maakte ik nog een mooie ronde door Flevoland.

Bij de Rotterdamse Hoek (ten noorden van Urk), is een leuk plas-dras gebiedje. Kemphanen, Bosruiters, Groenpootruiters lopen hier in aardige aantallen rond.

De Trintelhaven bezocht ik, om even over het strand te lopen en hier de lage bosjes te checken.

Vervolgens ging ik via het Bovenwater en de Oostvaardersdijk weer richting Noord Holland.

Bij het Bovenwater vlogen Zwarte Stern en Visdief. Hiertussen zat een 2^e kj Dwergmeeuw.

Aangezien het 4 mei was (dodenherdenking) en tegen achten liep, parkeerde ik de auto netjes op de dijk, zette de radio aan en luisterde naar de 2 minuten stilte.

Hierna vervolgde ik mijn weg, langzaam richting huis.