April begint te naderen. Ganzen, Eenden, Duikers etc, etc, verlaten massaal ons land. Meestal de tijd dat juist leuke (Amerikaanse) eenden zichtbaar worden. Worden ze zichtbaar of komen ze pas? Leuk om eens de gedachten over te laten gaan.
Tussen vrijdag week 13 en Zaterdag week 14 slaagde ik erin 3 toch wel fraaie eendjes aan de jaarlijst toe te voegen. De eerste was Amerikaanse Smient. Op de plek waar de vogel ontdekt was, kon ik hem niet terugvinden. Er was zelfs geen Smient te bekennen. Na enig speurwerk vond ik op afstand een groep Smienten. Door het tactisch omzeilen van enkele hindernissen kon ik dichterbij de groep komen en bleek daartussen het Amerikaanse exemplaar rond te dobberen. + 1..., wat een heerlijk gevoel gaf dat!
Meer energie moest ik steken in een Blauwvleugeltaling. Daar waar de Amerikaanse Smient voor relatief ontoegangkelijk, zeer open terrein had gekozen, had deze tweede eend de keuze gemaakt om in relatief ontoegangkelijk en zeer ondoorzichtig terrein zijn bivak op te slaan. Een nieuwe uitdaging dus! Daar waar Rotskruiper en Ringsnavelmeeuw een brug te ver bleek te zijn, was ik gelukkig deze Blauwvleugeltaling uiteindelijk te slim af (het bosjes kloppen is vroeg begonnen dit jaar).
Eend nummer 3 diende zich aan. Donderdagavond meldde zich een bekend gezicht op Texel: Brilzee-eend. Een patroon leek zichtbaar: 's avonds Mokbaai - 's ochtendvroeg Mokbaai. Zaterdagochtend bracht ik het strijdplan tot uitvoering. Iets voor 07.00u was de missie alweer volbracht.
Verrassend genoeg stond ik zondag alweer op Texel, opnieuw in de Mokbaai. Ditmaal voor Zwarte Zeekoet. Een heerlijke soort om zo, vrij eenvoudig, op de lijst te zetten. De vogel dobberde in alle rust rond op een kalme Waddenzee.
Het jaarlijsten vordert gestaag. Ik merk dat het tempo omhoog gaat, evenals de 'lijster om mij heen. Ik volg m'n eigen koers en biedt nog weerstand aan de enorme verleiding (-) Kerkuilen, Kruisbekken, Groenpootruiters, Strandplevieren, Snorren en Nachtegalen te gaan twitchen. Het kost energie om de scherpte vast te houden, het geeft energie om voor de zoveelste keer die ene soort weer te zien. Het nemen van een risico door nog even niet naar een soort te gaan en een gunstiger moment af te wachten geeft druk, maar voelt tegelijkertijd ontspannen. Elke afweging brengt een dilemma met zich mee.
Tot in het veld!
woensdag 11 april 2012
Week 11 en 12: 205
Week 11: weer zo'n week waarin tijd gestoken wordt om nieuwe jaar-vogels te zien, echter zonder resultaat. Ditmaal ging het om een uur of 24, die hoofdzakelijk 's nachts werden ingezet. Ik had m'n zinnen gezet op Ruigpootuil. Ik blunderde tegen een waarneming aan, met een algemene, globale denkrichting voor de locatie. Na wat creatief denken kwam ik op twee mogelijke (exacte) plekken uit. Al de eerste avond bleek dat m'n intuitie de beste raadgever was. Ondanks enkele paren oren die op strategische posities plaats hadden genomen, werd geen geluid van Ruigpootuil opgevangen. Ook een volgende avond & nacht draaide uit op een mislukking, ondanks de vele kilometers en uren lopen.
Week 12 startte hoopvol. Daar waar ik in week 11 geen enkele jaarsoort kon binnenslepen lukte dat in het begin van deze nieuwe week direct. Een stedelijke Europese Kanarie en een bijzonder vroege Steltkluut brachten enige verlichting op de missers van vorige week. Een zomertaling in het zelfde plasje waar de Steltkluut ronstapte zorgde meteen voor een hattrick, niet heel bijzonder in deze tijd van het jaar.
Het tellen op de Kamperhoek was succesvol, ondanks dat de windrichting en kracht niet bijzonder gunstig was. Kleine Barmsijs, Beflijster, Geel-, Ijs-, en Sneeuwgors zijn zo maar enkele van de vele leuke soorten die langsvlogen. Ook de eerste Boeren- en Oeverzwaluw wisten we te verwelkomen.
Leuk voor de maandlijst was de zingende Pallas Boszanger op de Westerheide, nabij Hilversum. Heerlijk om bij het geluid weg te dromen en te bedenken waar dit beestje eigenlijk z'n hoge tonen ten gehoren had kunnen brengen.
Week 12 startte hoopvol. Daar waar ik in week 11 geen enkele jaarsoort kon binnenslepen lukte dat in het begin van deze nieuwe week direct. Een stedelijke Europese Kanarie en een bijzonder vroege Steltkluut brachten enige verlichting op de missers van vorige week. Een zomertaling in het zelfde plasje waar de Steltkluut ronstapte zorgde meteen voor een hattrick, niet heel bijzonder in deze tijd van het jaar.
Het tellen op de Kamperhoek was succesvol, ondanks dat de windrichting en kracht niet bijzonder gunstig was. Kleine Barmsijs, Beflijster, Geel-, Ijs-, en Sneeuwgors zijn zo maar enkele van de vele leuke soorten die langsvlogen. Ook de eerste Boeren- en Oeverzwaluw wisten we te verwelkomen.
Leuk voor de maandlijst was de zingende Pallas Boszanger op de Westerheide, nabij Hilversum. Heerlijk om bij het geluid weg te dromen en te bedenken waar dit beestje eigenlijk z'n hoge tonen ten gehoren had kunnen brengen.
Week 10: 194 soorten
Week 10 start op maandag meteen goed. Kraanvogels zijn inmiddels met de halfjaarlijkse verplaatsing begonnen en vliegen breed verspreid over ons land. Rijdend over de A1 richting Amersfoort, zie ik links van mij, boven het dorpje Eemnes, een groepje circelen. Ook dinsdagochtend zie ik een groep van mij afvliegen boven Amstelveen, terwijl ik op de A9 rijd richting Diemen.
Deze week is weer een schoolvoorbeeld van tijd(des)investering. De eerder ontdekte Ringsnavelmeeuw heeft een min of meer vast stekkie bemachtigd, werkelijk net op de grens met Nederland en Belgie, tussen Maaseik en Roosteren. Iedere soort die je mist brengt je verder af van het record. Er zit dus niets anders op dan wachten op het moment dat meeuwlief de Maas oversteekt en zich op Nederlandse bodem begeeft. En tja...dan zal je het altijd zien...juist als je de tijd keihard nodig hebt, wordt er ook nog een Rostkruiper gezien tegen de wand van de Sint Pietersberg. Keuzes maken en beslissen, wikken en wegen, maak de juiste afweging.
In week 10 heb ik (denk ik) 12 uur besteed aan de Rotskruiper en minstens dit aantal uur (wachten) bij en op de Ringsnavelmeeuw. Uiteindelijk heeft het tot geen enkel succes geleid. Fraai was de waarneming van trekkende Rode Wouwen boven de Sint Pietersberg. Om 08.08u een groepje van 5 exemplaar, ruim een uur later nog eens 6, gevolgd door 2 en 1 exemplaar..
Dit was ook een prima week om naar de Sallandse Heuvels te gaan om Korhoen aan de lijst toe te voegen. De trek is nog niet echt begonnen, dus soorten missen zal ik niet snel doen. Samen met Peter Links trotseerde ik de landschappelijke elementen in onze zoektocht naar een speld tussen de heide. Na een flinke wandeling slaagden we in onze missie en kozen hierna weer snel voor de aftocht.
We vervolgden onze reis naar Hattem. Zonder al te veel moeite vonden we in de stromende regen 2 Roodhalsganzen, tussen een honderdtal Kol- en Brandganzen. De finish lag in de Hilversume Bovenmeent. Hier voegde Peter Amerikaanse Wintertaling aan zijn jaarlijst toe.
Deze week is weer een schoolvoorbeeld van tijd(des)investering. De eerder ontdekte Ringsnavelmeeuw heeft een min of meer vast stekkie bemachtigd, werkelijk net op de grens met Nederland en Belgie, tussen Maaseik en Roosteren. Iedere soort die je mist brengt je verder af van het record. Er zit dus niets anders op dan wachten op het moment dat meeuwlief de Maas oversteekt en zich op Nederlandse bodem begeeft. En tja...dan zal je het altijd zien...juist als je de tijd keihard nodig hebt, wordt er ook nog een Rostkruiper gezien tegen de wand van de Sint Pietersberg. Keuzes maken en beslissen, wikken en wegen, maak de juiste afweging.
In week 10 heb ik (denk ik) 12 uur besteed aan de Rotskruiper en minstens dit aantal uur (wachten) bij en op de Ringsnavelmeeuw. Uiteindelijk heeft het tot geen enkel succes geleid. Fraai was de waarneming van trekkende Rode Wouwen boven de Sint Pietersberg. Om 08.08u een groepje van 5 exemplaar, ruim een uur later nog eens 6, gevolgd door 2 en 1 exemplaar..
Dit was ook een prima week om naar de Sallandse Heuvels te gaan om Korhoen aan de lijst toe te voegen. De trek is nog niet echt begonnen, dus soorten missen zal ik niet snel doen. Samen met Peter Links trotseerde ik de landschappelijke elementen in onze zoektocht naar een speld tussen de heide. Na een flinke wandeling slaagden we in onze missie en kozen hierna weer snel voor de aftocht.
We vervolgden onze reis naar Hattem. Zonder al te veel moeite vonden we in de stromende regen 2 Roodhalsganzen, tussen een honderdtal Kol- en Brandganzen. De finish lag in de Hilversume Bovenmeent. Hier voegde Peter Amerikaanse Wintertaling aan zijn jaarlijst toe.
zondag 4 maart 2012
Week 9: 188 soorten
Het eerste weekend Kamperhoek zit erop. Het meemaken van en indirect deelnemen aan de vogeltrek blijft een bijzondere beleving. Samen met Toy leefde ik al langzamerhand toe naar de eerste zaterdag. Ook Peter Links had ik inmiddels een beetje gek weten te maken. De voorspellingen zagen er behoorlijk gunstig uit. Rustig weer, met een lichte bries uit het Noord Oosten tot Oosten.
Vanaf dinsdag was de trek al merkbaar in de vorm van langsvliegende groepjes Kraanvogels. Met hun passage groeite het gevoel van de naderende lente meer en meer. De aantallen zijn niet spectaculair. Groepjes van enkelen, tot tientallen vogels, vliegen voorbij met name in de oostelijke helft van het land. 1 groepje van 11 exemplaar kom ik tegen in een weiland nabij vliegveld Lelystad.
Zaterdagochtend haal ik Peter Links om 07.30 op. Via de randmeren rijden we naar de Kamperhoek. Toy staat inmiddels al een half uur te tellen als we arriveren. Op enthousiaste toon noemt hij de eerste aantallen en soorten. Dat belooft niet alleen veel goed, het wordt gedurende de ochtend nog bewaarheid ook. We tellen ruim 600 Rietgorzen, 5000 Spreeuw, 330 Veldleeuwerik, en bijna 600 Kolgans. De eerste 2 Lepelaars vliegen voorbij en ook twee Bontbekplevieren passeren ons. Met gejuich wordt vrij onverwacht de eerste Rode Wouw ontvangen. Toy en ik rennen naar de auto om de lenzen te pakken. Peter smijt in de hectiek z'n handschoenen op de natte grond om ook zijn camera te halen.
Rond 13.30 houden we het voor gezien en zit de eerste telling erop. Toy rijdt richting Uden. Peter en ik zetten de middag voort in het Oosten van het land. We gaan opzoek naar de Zwartbuikwaterspreeuw, die zich al enkele weken onder de rook van Hengelo ophoudt. Na een wandeling van een uur langs een mooie bosrand (met kanaal) treffen we de vogel aan. Hij laat zich erg leuk bekijken en prima fotograferen. Eenmaal terug bij de auto vervolgen we de rit naar Oehoe. Na een kort bezoek ondernemen we nog een poging om Kortsnavelboomkruiper te vinden. Zonder moeite worden enkele vogels gevonden in een oud (gemengd) Eikenbos.
Zondag nemen we weer onze posities in op de Kamperhoek. Toy maakt een helder begin van de ochtend mee. Als ik 45 minuten na hem arriveer, zit het compleet dicht (van de mist). Tot zeker 11.00 zag je geen hand voor ogen. Desondanks vloog het toch wel aardig. Zien deed je het echter minimaal, horen des te beter. Zichtbaar was gelukkig een langsvliegend mannetje Krooneend. In de bossage voor de telpost was m'n eerste Tjiftjaf van dit jaar (roepend) te horen.
Toen rond 11.00u de mist wat optrok verschenen al snel 2 Ooievaars, die snel richting het noorden doorvlogen. Met het opwarmen van het land stegen 5 Buizerds op, waarvan 1 doortrok en de rest begon met baltsen.
Aan het begin van de middag vertrok ik richting huis. Rijdend over de dijk kon ik een adulte Zeearend vanuit de auto fotograferen. Toy telde gestaag door en kon nog een groep overtrekkende Kraanvogels noteren en hij schreef de tweede Rode Wouw van dit weekend op.
We vonden het een bijzonder succesvol eerste telweekend. Vanuit Toy's ervaring was dit zijn beste start ooit. Hopenlijk is dit een mooie voorbode van een mooi nieuw telseizoen.
Tot in het veld!
Vanaf dinsdag was de trek al merkbaar in de vorm van langsvliegende groepjes Kraanvogels. Met hun passage groeite het gevoel van de naderende lente meer en meer. De aantallen zijn niet spectaculair. Groepjes van enkelen, tot tientallen vogels, vliegen voorbij met name in de oostelijke helft van het land. 1 groepje van 11 exemplaar kom ik tegen in een weiland nabij vliegveld Lelystad.
Zaterdagochtend haal ik Peter Links om 07.30 op. Via de randmeren rijden we naar de Kamperhoek. Toy staat inmiddels al een half uur te tellen als we arriveren. Op enthousiaste toon noemt hij de eerste aantallen en soorten. Dat belooft niet alleen veel goed, het wordt gedurende de ochtend nog bewaarheid ook. We tellen ruim 600 Rietgorzen, 5000 Spreeuw, 330 Veldleeuwerik, en bijna 600 Kolgans. De eerste 2 Lepelaars vliegen voorbij en ook twee Bontbekplevieren passeren ons. Met gejuich wordt vrij onverwacht de eerste Rode Wouw ontvangen. Toy en ik rennen naar de auto om de lenzen te pakken. Peter smijt in de hectiek z'n handschoenen op de natte grond om ook zijn camera te halen.
Rond 13.30 houden we het voor gezien en zit de eerste telling erop. Toy rijdt richting Uden. Peter en ik zetten de middag voort in het Oosten van het land. We gaan opzoek naar de Zwartbuikwaterspreeuw, die zich al enkele weken onder de rook van Hengelo ophoudt. Na een wandeling van een uur langs een mooie bosrand (met kanaal) treffen we de vogel aan. Hij laat zich erg leuk bekijken en prima fotograferen. Eenmaal terug bij de auto vervolgen we de rit naar Oehoe. Na een kort bezoek ondernemen we nog een poging om Kortsnavelboomkruiper te vinden. Zonder moeite worden enkele vogels gevonden in een oud (gemengd) Eikenbos.
Zondag nemen we weer onze posities in op de Kamperhoek. Toy maakt een helder begin van de ochtend mee. Als ik 45 minuten na hem arriveer, zit het compleet dicht (van de mist). Tot zeker 11.00 zag je geen hand voor ogen. Desondanks vloog het toch wel aardig. Zien deed je het echter minimaal, horen des te beter. Zichtbaar was gelukkig een langsvliegend mannetje Krooneend. In de bossage voor de telpost was m'n eerste Tjiftjaf van dit jaar (roepend) te horen.
Toen rond 11.00u de mist wat optrok verschenen al snel 2 Ooievaars, die snel richting het noorden doorvlogen. Met het opwarmen van het land stegen 5 Buizerds op, waarvan 1 doortrok en de rest begon met baltsen.
Aan het begin van de middag vertrok ik richting huis. Rijdend over de dijk kon ik een adulte Zeearend vanuit de auto fotograferen. Toy telde gestaag door en kon nog een groep overtrekkende Kraanvogels noteren en hij schreef de tweede Rode Wouw van dit weekend op.
We vonden het een bijzonder succesvol eerste telweekend. Vanuit Toy's ervaring was dit zijn beste start ooit. Hopenlijk is dit een mooie voorbode van een mooi nieuw telseizoen.
Tot in het veld!
maandag 27 februari 2012
Week 7 & 8: 183 soorten
Het tempo ligt er even uit. In twee weken tijd zijn er slechts 3 soorten bij gekomen. In vier weken tijd zelfs maar 7. Het kan ook, de belangrijkste soorten zijn immers binnen. Het is nu meer een kwestie van de winter "goed afsluiten". Met de laatste soorten de afgelopen weken in de knip wil ik nu alleen nog Frater en dan kan wat mij betreft het voorjaar beginnen. Het voorjaar staat inmiddels ook daadwerkelijk vlak voor de deur. Vanaf aanstaande zaterdag (3 maart) begint voor ons het telseizoen weer. Gedurende 2 maanden (tot de 2 week van mei ofzo) nemen we ieder weekend onze posities in op de Kamperhoek. Als uitgangspunt hebben we een leuke teldag, zonder gerace en gedurende de tijd zien we wel waar het heen gaat. Ik kijk ernaar uit.
In week 7 ben ik met Peter Links naar Westdorpe gereden. Giervalk was nog een nieuwe soort en moest hoe dan ook op z'n lijst komen te staan (lekker fanatieke instelling). Onderweg spraken we de hoop en eigenlijk ook wel de verwachting uit dat de Giervalk snel binnen getikt kon worden. Daarna konden we dan nog dit...en dat doen om er een leuk daglijstje van te maken. Het pakten compleet anders uit. Met diverse auto's werd zowel aan de oost- als aan de westzijde van het kanaal de wijde omgeving afgespeurd. De gehele dag zonder resultaat. Rond 16.00u waren we onderweg van Sans van Gent naar Westdorpe toen een frustrerend piepje binnen kwam. "Vogel net uit Autriche Polder opgevlogen, strak naar Noord West". Ik slaagde er niet in een fikse scheldpartij te onderdrukken. We keerden om en reden naar Noord West (Zandstraat). We hadden nog een uur de tijd om goed te zoeken en voor de zoveelste maal alle zendmasten te controleren. Wat ons de hele dag lukt, bleek ditmaal wel succesvol te zijn. In 1 van de masten zat toch echt (eindelijk) de Giervalk. We konden er zelfs met de auto onder gaan staan en het lukte om hiervan enkele plaatjes te schieten. Wat een ontlading en opluchting was dat. Voor Peter omdat het een nieuwe soort was, voor mij omdat ook mijn doel geslaagd was. Heerlijk!
In week 8 heb ik bij Ternaard gezocht naar Strandleeuwerik. Ondanks dat het alle voorgaande keren vrij eenvoudig was om de soort hier te zien, kwam ik nu bedrogen uit. Zowel op het grasland als op de slikvelden was er geen spoor van de vogels te vinden. Op goed geluk maakte ik vervolgens een wandeling over de slikvelden bij Holwerd. Na een paar beste meters stuitte ik hier op een leuk groepje, bingo! Ondeweg naar Frieland was het vrij eenvoudig om Topper te zien en kwam ik bij Breezanddijk de tweede sneeuwgors van dit jaar tegen.
Jeroen Nagtegaal ontdekte gedurende de week een prachtige Ringsnavelmeeuw. Meer dan de moeite waard om op zijn locatie te gaan posten. Ondanks intensief voeren was de vogel echter niet van plan zich voor een tweede keer te laten zien. Erg jammer. Als troostprijs pikte ik nog wel even een Kleine Bonte Specht mee.
Vanaf zaterdag wordt het dus tellen geblazen op de Kamperhoek. Een mooie manier om in de komende weken heel veel nieuwe soorten bij te gaan schrijven. Daarnaast is het een ~zeer geschikte uitvalsbasis om relatief snel op een andere locatie te komen. Benieuwd wat het gaat opleveren!!
Tot in het veld!
In week 7 ben ik met Peter Links naar Westdorpe gereden. Giervalk was nog een nieuwe soort en moest hoe dan ook op z'n lijst komen te staan (lekker fanatieke instelling). Onderweg spraken we de hoop en eigenlijk ook wel de verwachting uit dat de Giervalk snel binnen getikt kon worden. Daarna konden we dan nog dit...en dat doen om er een leuk daglijstje van te maken. Het pakten compleet anders uit. Met diverse auto's werd zowel aan de oost- als aan de westzijde van het kanaal de wijde omgeving afgespeurd. De gehele dag zonder resultaat. Rond 16.00u waren we onderweg van Sans van Gent naar Westdorpe toen een frustrerend piepje binnen kwam. "Vogel net uit Autriche Polder opgevlogen, strak naar Noord West". Ik slaagde er niet in een fikse scheldpartij te onderdrukken. We keerden om en reden naar Noord West (Zandstraat). We hadden nog een uur de tijd om goed te zoeken en voor de zoveelste maal alle zendmasten te controleren. Wat ons de hele dag lukt, bleek ditmaal wel succesvol te zijn. In 1 van de masten zat toch echt (eindelijk) de Giervalk. We konden er zelfs met de auto onder gaan staan en het lukte om hiervan enkele plaatjes te schieten. Wat een ontlading en opluchting was dat. Voor Peter omdat het een nieuwe soort was, voor mij omdat ook mijn doel geslaagd was. Heerlijk!
In week 8 heb ik bij Ternaard gezocht naar Strandleeuwerik. Ondanks dat het alle voorgaande keren vrij eenvoudig was om de soort hier te zien, kwam ik nu bedrogen uit. Zowel op het grasland als op de slikvelden was er geen spoor van de vogels te vinden. Op goed geluk maakte ik vervolgens een wandeling over de slikvelden bij Holwerd. Na een paar beste meters stuitte ik hier op een leuk groepje, bingo! Ondeweg naar Frieland was het vrij eenvoudig om Topper te zien en kwam ik bij Breezanddijk de tweede sneeuwgors van dit jaar tegen.
Jeroen Nagtegaal ontdekte gedurende de week een prachtige Ringsnavelmeeuw. Meer dan de moeite waard om op zijn locatie te gaan posten. Ondanks intensief voeren was de vogel echter niet van plan zich voor een tweede keer te laten zien. Erg jammer. Als troostprijs pikte ik nog wel even een Kleine Bonte Specht mee.
Vanaf zaterdag wordt het dus tellen geblazen op de Kamperhoek. Een mooie manier om in de komende weken heel veel nieuwe soorten bij te gaan schrijven. Daarnaast is het een ~zeer geschikte uitvalsbasis om relatief snel op een andere locatie te komen. Benieuwd wat het gaat opleveren!!
Tot in het veld!
zondag 12 februari 2012
Week 5 & 6: 180 soorten
Even wat rust is ook wel lekker. In twee weken tijd zijn er slechts 4 nieuwe soorten bijgekomen.
De afgelopen twee weken vroor het hard. In het weekend van week 5 zelfs tot in de -20c. Ook dit weekend vroor het nog stevig door. Vandaag (zondag 12 februari) was het een mistige dag en sneeuwde het licht.
In week 5 scoorde ik Baardman en Bokje. Baarman hoorde ik in het gebied Vockestaert nabij Schiedam. Ik was hier voor Buidelmees, hoofzakelijk vanwege m'n maandlijst. Helaas werkte de vogels niet mee.
Bokjes zag ik op Wieringen. Met de vorst en sneeuw laten de vogels zich erg leuk bekijken en fotograferen.
Na een kort bezoek aan de Brabantse Biesbosch is ook Cetti's Zanger weer veilig gesteld. Het plan was om Cetti's Zanger later dit voorjaar op te zoeken als ik "toch ergens in de buurt was". Nu met die aanhoudende vorst wilde ik niet het risico lopen dat ik de soort op 1 of andere manier zou gaan mislopen. Dan toch maar even op pad...
Het bleef lang stil rondom Taigarietganzen. Uiteindelijk werd deze week een groep gevonden. Vaak genoeg zie ik de vogels ver weg onder mistige en regenachtige omstandigheden. Ditmaal stond het licht er perfect op en waren de vogels van nabij te bewonderen.
Ik vervolgde de tocht naar Giervalk. Na wat zoeken in de wijde omgeving dook de vogel plotseling toch weer op, nabij z'n vertrouwde locatie. Een mooie aanvulling voor de maandlijst!
De afgelopen twee weken vroor het hard. In het weekend van week 5 zelfs tot in de -20c. Ook dit weekend vroor het nog stevig door. Vandaag (zondag 12 februari) was het een mistige dag en sneeuwde het licht.
In week 5 scoorde ik Baardman en Bokje. Baarman hoorde ik in het gebied Vockestaert nabij Schiedam. Ik was hier voor Buidelmees, hoofzakelijk vanwege m'n maandlijst. Helaas werkte de vogels niet mee.
Bokjes zag ik op Wieringen. Met de vorst en sneeuw laten de vogels zich erg leuk bekijken en fotograferen.
Na een kort bezoek aan de Brabantse Biesbosch is ook Cetti's Zanger weer veilig gesteld. Het plan was om Cetti's Zanger later dit voorjaar op te zoeken als ik "toch ergens in de buurt was". Nu met die aanhoudende vorst wilde ik niet het risico lopen dat ik de soort op 1 of andere manier zou gaan mislopen. Dan toch maar even op pad...
Het bleef lang stil rondom Taigarietganzen. Uiteindelijk werd deze week een groep gevonden. Vaak genoeg zie ik de vogels ver weg onder mistige en regenachtige omstandigheden. Ditmaal stond het licht er perfect op en waren de vogels van nabij te bewonderen.
Ik vervolgde de tocht naar Giervalk. Na wat zoeken in de wijde omgeving dook de vogel plotseling toch weer op, nabij z'n vertrouwde locatie. Een mooie aanvulling voor de maandlijst!
zondag 29 januari 2012
Week 4: 176 soorten
Na twee eerdere vruchteloze pogingen slaagde ik er deze week in om Waterspreeuw te vinden. Na 12 uur ijsberen langs de rivier was het ook wel een keer mooi geweest. Dit succes werd nog wat kracht bijgezet door Oehoe, Vuurgoudhaan en Kuifleeuwerik aan de lijst toe te voegen.
Eindelijk zijn alle relatief lastige soorten binnen. Alleen Papegaaiduiker is mij tot nog toe te slim afgeweest. Dit weekend was er tijd om gewoon lekker wat te vogelen, waarbij ik ondertussen toch nog wat jaarsoorten langs kon gaan. Samen met Peter Links was ik op pad om een vinkje te kunnen zetten achter Witoogeend en Huiskraai. In de hoop een adulte Kleine Burgemeester te zien, liep ik met Peter aan het begin van de pier te Hoek van Holland toen onze aandacht uitging naar de roep van een Raaf. Hoog boven het duin, iets ten noorden van de pier maakte de vogel enkele circels, wellicht geschrokken door het naderen van de Nieuwe Waterweg. Na wat moed verzameld te hebben vloog de Raaf uiteindelijk strak naar het Zuid-Westen, de kustlijn volgend. Met een bescheiden piepje maakte ik de zeldzame waarneming wereldkundig.
Ons rustig vogelen werd abrupt beeindigd door een telefoontje van Toy Janssen. Eerder deze week was een Zilvermeeuw met kenmerken van een Amerikaan ontmanteld. Ondanks dat het er alle schijn van had dat ie het ruime sop gekozen had, was de vogel toch weer in de haven van Den Oever aanwezig. Het argument dat Toy ging rijden vormde de aanleiding om ook maar in de benen te gaan...bah, bah... daar ging het rustige dagje...en daar ging de kans op een Giervalk voor Peter.
Met hoge snelheid zetten we koers naar het noorden. Eenmaal op de A-7 zat Toy 2km achter me en reden we uiteindelijk samen verder op. Eenmaal gearriveerd was er eigenlijk weinig lol aan. De vogel zat op een paal, liet zich van alle kanten bekijken en trok daarmee de aandacht. De Grote Burgemeester die ernaast stond was wat dat betrof vele malen attractiever: groot, robuust, een beetje agressief. Na een uurtje fotograferen werd het nieuwe plan gelanceerd...Urk.
Gisteren was er in Urk een adulte Grote Burgemeester ontdekt. Vandaag was daar een 3e kj Kleine Burgemeester aan toegevoegd. Reden om die kant op te gaan dus!
Toy nam het voortouw, ik voegde daar Witbuik- en Zwarte Rotgans aan toe. Vlak na de Afsluitdijk stopten we om de ganzen te zoeken. Zonder moeite wisten we enkele exemplaren uit een grote groep Brand- en Rotganzen te halen.Tot reed vervolgens in een rechte lijn naar Urk (de snelweg volgend). Ik slingerde met Peter door het westelijke Frieseland.
Vlak voordat ik in Urk arriveerde belde Toy met de vraag of ik wat brood wilde halen, zodat we de Burgemeesters konden lokken. Ik sprintte een Supermarkt binnen om wat zakken te halen. Eenmaal bij Toy aangekomen gaf de Adulte Grote Burgemeester een prachtige show weg. Als een ware burgemeester begaf de vogel zich tussen de andere meeuwen. De vogel straalde rust en overwicht uit.
De Kleine Burgemeester zat op een iets andere locatie. De ene zak brood was opgegaan aan de Grote. De tweede zak wilden we besteden aan de Kleine. Ook deze vogel was snel gevonden. In tegenstelling tot de statige Grote Burgemeester gedroeg deze zich actief, zelfs wat agressief. Doordat de vogel continu dezelfde rondjes vloog was het wel erg leuk om foto's te maken.
De zon ging langzaam onder, na een bijzonder geslaagde dag keerden we huiswaarts
Eindelijk zijn alle relatief lastige soorten binnen. Alleen Papegaaiduiker is mij tot nog toe te slim afgeweest. Dit weekend was er tijd om gewoon lekker wat te vogelen, waarbij ik ondertussen toch nog wat jaarsoorten langs kon gaan. Samen met Peter Links was ik op pad om een vinkje te kunnen zetten achter Witoogeend en Huiskraai. In de hoop een adulte Kleine Burgemeester te zien, liep ik met Peter aan het begin van de pier te Hoek van Holland toen onze aandacht uitging naar de roep van een Raaf. Hoog boven het duin, iets ten noorden van de pier maakte de vogel enkele circels, wellicht geschrokken door het naderen van de Nieuwe Waterweg. Na wat moed verzameld te hebben vloog de Raaf uiteindelijk strak naar het Zuid-Westen, de kustlijn volgend. Met een bescheiden piepje maakte ik de zeldzame waarneming wereldkundig.
Ons rustig vogelen werd abrupt beeindigd door een telefoontje van Toy Janssen. Eerder deze week was een Zilvermeeuw met kenmerken van een Amerikaan ontmanteld. Ondanks dat het er alle schijn van had dat ie het ruime sop gekozen had, was de vogel toch weer in de haven van Den Oever aanwezig. Het argument dat Toy ging rijden vormde de aanleiding om ook maar in de benen te gaan...bah, bah... daar ging het rustige dagje...en daar ging de kans op een Giervalk voor Peter.
Met hoge snelheid zetten we koers naar het noorden. Eenmaal op de A-7 zat Toy 2km achter me en reden we uiteindelijk samen verder op. Eenmaal gearriveerd was er eigenlijk weinig lol aan. De vogel zat op een paal, liet zich van alle kanten bekijken en trok daarmee de aandacht. De Grote Burgemeester die ernaast stond was wat dat betrof vele malen attractiever: groot, robuust, een beetje agressief. Na een uurtje fotograferen werd het nieuwe plan gelanceerd...Urk.
Gisteren was er in Urk een adulte Grote Burgemeester ontdekt. Vandaag was daar een 3e kj Kleine Burgemeester aan toegevoegd. Reden om die kant op te gaan dus!
Toy nam het voortouw, ik voegde daar Witbuik- en Zwarte Rotgans aan toe. Vlak na de Afsluitdijk stopten we om de ganzen te zoeken. Zonder moeite wisten we enkele exemplaren uit een grote groep Brand- en Rotganzen te halen.Tot reed vervolgens in een rechte lijn naar Urk (de snelweg volgend). Ik slingerde met Peter door het westelijke Frieseland.
Vlak voordat ik in Urk arriveerde belde Toy met de vraag of ik wat brood wilde halen, zodat we de Burgemeesters konden lokken. Ik sprintte een Supermarkt binnen om wat zakken te halen. Eenmaal bij Toy aangekomen gaf de Adulte Grote Burgemeester een prachtige show weg. Als een ware burgemeester begaf de vogel zich tussen de andere meeuwen. De vogel straalde rust en overwicht uit.
De Kleine Burgemeester zat op een iets andere locatie. De ene zak brood was opgegaan aan de Grote. De tweede zak wilden we besteden aan de Kleine. Ook deze vogel was snel gevonden. In tegenstelling tot de statige Grote Burgemeester gedroeg deze zich actief, zelfs wat agressief. Doordat de vogel continu dezelfde rondjes vloog was het wel erg leuk om foto's te maken.
De zon ging langzaam onder, na een bijzonder geslaagde dag keerden we huiswaarts
maandag 23 januari 2012
Week 3: 167 soorten
Met gepaste tevredenheid kijk ik terug op deze 3e week.
Slechts 11 soorten erbij, maar wel een paar die wat "rust" zullen geven voor meer hectische tijden.
Waar ik zondag nog zat te mopperen op de boot (Ligt Pelagische tocht)... mis ik dit en mis ik dat (Pestvogel, Pallas, Kleine Trap, Zwarte Ibis)... zo reed ik deze week heerlijk van soort naar soort.
Tussen 08.50 en 11.30 Pestvogel, Pallas Boszanger en Flamingo scoren, over een afstand van 140 km gaf een winnend gevoel. In de wetenschap dat ik ook nog lekker door de duinen gerend heb, opweg naar de Pabo toe, maakte dat de ochtend helemaal compleet.
Na dit succes was er een klein moment van bezinning! Waterspreeuw...Ringsnaveleend...Waterspreeuw...Ringsnaveleend. Het wel bekende dubbeltje bood uitkomst. Kop voor Waterspreeuw, Munt voor Ringsnaveleend! (Zo kwam ik overigens niet tot het besluit, maar voor het verhaal is het weer eens iets anders)
Het dubbeltje viel de goede kant op; ik mocht naar de Ringsnaveleend rijden. En zo beland je van zand en duinen, in modder en blubber. De vergelijking slaat als een tang op het welbekende..., maar goed...ik moet deze pagina toch op 1 of andere manier zien te vullen! Wellicht ontstaat er zo ook een beeld hoe ik de tijd in de auto vul!
De Ringsnaveleend had weinig moeite genomen om het mij echt lastig te maken...in tegenstelling tot de bezoekers na mij...de volgende dag :-). Na wat gerichte shots...pootje links, pootje rechts en de okseltjes niet te vergeten, zat m'n klus erop en kon ik aan de echte ontspanning beginnen --> Hu-Blako voor de NH lijst.
Ik begon deze tekst met...mis ik dit en mis ik dat...kijkend naar Pestvogel en Pallas Boszanger. De kans om ze in een jaar te missen is klein, maar aanwezig. Het gaat er meer om dat je er tijd in moet investeren...terwijl je de tijd op andere momenten beter kan benutten voor...give it a name.
Slechts 11 soorten erbij, maar wel een paar die wat "rust" zullen geven voor meer hectische tijden.
Waar ik zondag nog zat te mopperen op de boot (Ligt Pelagische tocht)... mis ik dit en mis ik dat (Pestvogel, Pallas, Kleine Trap, Zwarte Ibis)... zo reed ik deze week heerlijk van soort naar soort.
Tussen 08.50 en 11.30 Pestvogel, Pallas Boszanger en Flamingo scoren, over een afstand van 140 km gaf een winnend gevoel. In de wetenschap dat ik ook nog lekker door de duinen gerend heb, opweg naar de Pabo toe, maakte dat de ochtend helemaal compleet.
Na dit succes was er een klein moment van bezinning! Waterspreeuw...Ringsnaveleend...Waterspreeuw...Ringsnaveleend. Het wel bekende dubbeltje bood uitkomst. Kop voor Waterspreeuw, Munt voor Ringsnaveleend! (Zo kwam ik overigens niet tot het besluit, maar voor het verhaal is het weer eens iets anders)
Het dubbeltje viel de goede kant op; ik mocht naar de Ringsnaveleend rijden. En zo beland je van zand en duinen, in modder en blubber. De vergelijking slaat als een tang op het welbekende..., maar goed...ik moet deze pagina toch op 1 of andere manier zien te vullen! Wellicht ontstaat er zo ook een beeld hoe ik de tijd in de auto vul!
De Ringsnaveleend had weinig moeite genomen om het mij echt lastig te maken...in tegenstelling tot de bezoekers na mij...de volgende dag :-). Na wat gerichte shots...pootje links, pootje rechts en de okseltjes niet te vergeten, zat m'n klus erop en kon ik aan de echte ontspanning beginnen --> Hu-Blako voor de NH lijst.
Ik begon deze tekst met...mis ik dit en mis ik dat...kijkend naar Pestvogel en Pallas Boszanger. De kans om ze in een jaar te missen is klein, maar aanwezig. Het gaat er meer om dat je er tijd in moet investeren...terwijl je de tijd op andere momenten beter kan benutten voor...give it a name.
maandag 16 januari 2012
Week 2: 156 soorten
Ongeloofelijk, wat begint het jaar sterk! Van gekkigheid weet ik eigenlijk gewoon niet waar te beginnen.
Inmiddels zijn soorten als Witkopeend, Humes Blako, Giervalk binnen. Ook de meer reguliere of gebruikelijke schaarse soorten cq zeldzaamheden zijn inmiddels bezocht: Witbuik-, Zwarte rotgans, Roodhals- Sneeuwgans, Ijsduiker, Grote en Kleine Burgemeester etc, etc
Ookal is het jaar slechts 2 weken oud en liggen er nog 50 in het vooruitzicht, toch denk ik nu al in termen van tijdverlies in plaats van tijdwinst. In week 1 heb ik veel tijd geinvesteerd in de Giervalk. Uiteindelijk resulteert dat dan in een succevol verhaal, alleen bleef er geen tijd over voor Waterspreeuw.
In week 2 heb ik vervolgens 2 dagen besteed aan een Waterspreeuw, zonder dat het tot nu toe nog iets heeft opgeleverd. Oke..., ondertussen zijn dan wel Grauwe Gors, Mibo en Kortsnavelboomkruiper binnen, maar toch...! Er zal een derde, vierde of misschien wel vijfde rit moeten volgen.
Ondertussen zie je dan ook meldingen langskomen van Witoogeend, Pallas Boszanger en Pestvogel. Wat gaat voor? Waar kies ik voor? Zet ik Waterspreeuw bovenaan de lijst en wordt dat het primaire doel? Neem ik dan de gok dat PaBo en Pestvogel blijven zitten (wachten) of in het najaar wel "te doen" zijn. Of kies ik voor de snelle klap en investeer ik daar de tijd nu in. En ja...het weer slaat om. Het is inmiddels aan het vriezen. De plassen raken dicht...Witoogeend weg. Het voedesel raakt op...Pabo weg. Dus eigenlijk moet ik daar nu nog even snel heen...want anders is dat ook weer te laat. Wikken en wegen... plannen en organiseren...continu!
Het verhaal Papegaaiduiker...ook zo'n story!
Kiezen we voor Ameland, vliegen ze langs Westkapelle!
Als optie twee koos ik voor een middag wandelen langs de HondsBossche zeewering in de hoop dat daar iets dreef of vloog. Succesvol was het niet.
De derde poging was een Pelagic. Fantastisch om mee te maken en adequaat georganiseerd. Alleen zat ik vastgeboden aan een boot op zee, terwijl juist die ene dag het land overspoelt wordt met leuke soorten...Zwarte Ibis, Kleine Trap, Pestvogel, Pallas Boszanger.
Wikken en wegen. Had ik wel die Pelagic moeten doen of niet? Welke afweging moet je maken? Hoe bestaat het dat je zelfs op een saaie winterse dag in junuari, zelfs niet even met een boot de zee op kan gaan, zonder op het vaste land allerlei soorten te missen.
Naja...ondanks al de overdenkingen is het lijstje aangegroeid van 136 naar 156 soorten.
Inmiddels zijn soorten als Witkopeend, Humes Blako, Giervalk binnen. Ook de meer reguliere of gebruikelijke schaarse soorten cq zeldzaamheden zijn inmiddels bezocht: Witbuik-, Zwarte rotgans, Roodhals- Sneeuwgans, Ijsduiker, Grote en Kleine Burgemeester etc, etc
Ookal is het jaar slechts 2 weken oud en liggen er nog 50 in het vooruitzicht, toch denk ik nu al in termen van tijdverlies in plaats van tijdwinst. In week 1 heb ik veel tijd geinvesteerd in de Giervalk. Uiteindelijk resulteert dat dan in een succevol verhaal, alleen bleef er geen tijd over voor Waterspreeuw.
In week 2 heb ik vervolgens 2 dagen besteed aan een Waterspreeuw, zonder dat het tot nu toe nog iets heeft opgeleverd. Oke..., ondertussen zijn dan wel Grauwe Gors, Mibo en Kortsnavelboomkruiper binnen, maar toch...! Er zal een derde, vierde of misschien wel vijfde rit moeten volgen.
Ondertussen zie je dan ook meldingen langskomen van Witoogeend, Pallas Boszanger en Pestvogel. Wat gaat voor? Waar kies ik voor? Zet ik Waterspreeuw bovenaan de lijst en wordt dat het primaire doel? Neem ik dan de gok dat PaBo en Pestvogel blijven zitten (wachten) of in het najaar wel "te doen" zijn. Of kies ik voor de snelle klap en investeer ik daar de tijd nu in. En ja...het weer slaat om. Het is inmiddels aan het vriezen. De plassen raken dicht...Witoogeend weg. Het voedesel raakt op...Pabo weg. Dus eigenlijk moet ik daar nu nog even snel heen...want anders is dat ook weer te laat. Wikken en wegen... plannen en organiseren...continu!
Het verhaal Papegaaiduiker...ook zo'n story!
Kiezen we voor Ameland, vliegen ze langs Westkapelle!
Als optie twee koos ik voor een middag wandelen langs de HondsBossche zeewering in de hoop dat daar iets dreef of vloog. Succesvol was het niet.
De derde poging was een Pelagic. Fantastisch om mee te maken en adequaat georganiseerd. Alleen zat ik vastgeboden aan een boot op zee, terwijl juist die ene dag het land overspoelt wordt met leuke soorten...Zwarte Ibis, Kleine Trap, Pestvogel, Pallas Boszanger.
Wikken en wegen. Had ik wel die Pelagic moeten doen of niet? Welke afweging moet je maken? Hoe bestaat het dat je zelfs op een saaie winterse dag in junuari, zelfs niet even met een boot de zee op kan gaan, zonder op het vaste land allerlei soorten te missen.
Naja...ondanks al de overdenkingen is het lijstje aangegroeid van 136 naar 156 soorten.
zondag 8 januari 2012
Week 1: 136
De eerste week zit er alweer op. 2012 is voortvarend gestart.
Op 1 januari is het inmiddels traditie geworden om het jaar af te trappen met een Big Day in Zeeland. Nieuw aan de route dit jaar was Zeeuws Vlaanderen, ingegeven door een Koereiger, die nabij Westdorpe rondhangt.
In de vroege ochtend van 1 januari vertrokken Toy en ik vanuit Made. We vinden dit een handige plek om 1 auto achter te laten en vanaf hier samen verder te rijden door Zeeland. Vlak voor zondsopkomst kwamen we aan in Westdorpe. Enkele dagen eerder had Toy de plek van de Koereiger bezocht. Ook toen was hij er met zondsopkomst en zag de Koereiger vanuit z'n slaaplocatie vertrekken. De voorbereiding had geholpen en wierp al meteen vruchten af.. Iets voor 08.30 vloog de Koereiger over onze hoofden en was hiermee de eerste schaarse soort van 2012.
Met een sneltrein-vaart reden we door Zeeuws Vlaanderen. We tikten de ene na de andere soort binnen. De keus om zo zuidelijk te beginnen leek een goede te zijn. Nonnetje, Waterral, Patrijs, Steenuil, ze werden allemaal gretig genoteerd.
Inmiddels hebben we wat vaste locaties voor leuke soorten als Zwartkopmeeuw en Houtsnip. Ook vandaag zaten die op hun vaste plek. De factor "tijd" was onze belangrijkste spelbreker. Met het geluk dat we hadden zat het wel goed. Het streven was om uiteindelijk in Stellendam uit te komen voor Kleine Burgemeester. Voordat we hier aan zouden komen hadden we echter nog een zeer vol programma. Naar mate de tijd vorderde groeide ook de lijst. Velduil, Grote Geelpootruiter, Grote Burgemeester, Kuifaalscholver, Lepelaar, Kuifduiker, het lukte allemaal.Eenmaal in Stellendam was de Kleine Burgemeester snel gevonden. We hadden zelfs nog een half uur licht "over". Voor de vorm reden we snel nog even terug naar de Brouwersdam, in de hoop nog ergens een Grote Stern tegen te komen. Hier slaagden we niet in. Wel was het gelukt ons record van 2011 te verbeteren naar 108 soorten.
De volgende dag haalde ik Peter Links op in Zeewolde. Nog in het donker parkeerden we een uurtje later de auto in Katwijk aan Zee. Sinds een week of 3 zit hier een Humes Bladkoning. In 2012 mag deze zeker niet op de lijst ontbreken. Iets voor 08.30 begin de vogel luid en duidelijk te roepen. Voor mij een nieuwe jaarsoort, voor Peter een Lifer. We bleven nog een half uurtje luisteren en vertrokken vervolgens naar Reeuwijk, voor weer een nieuwe jaarsoort: Witkopeend. Net als met de Humes Bladkoning was ook deze vogel eenvoudig gevonden. We staken nog wat tijd in het zoeken naar een Witoogeend. Hierin slaagden we niet.
Via de Kleine Burgemeester in Stellendam reden we vervolgens naar de polders bij Goedereede om naar Roodhalsgans te zoeken. Voordat we hiermee begonnen keken we snel nog even over het Grevelingenmeer en konden zodoende Witbuikrotgans aan het totaal toevoegen. Veel tijd om vervolgens Roodhalsgans te zoeken werd ons niet gegund.
De pieper ging af en liet een bericht zien over Giervalk te Westdorpe. We sprongen de auto in en zetten koers richting het zuiden. 1,5u later kwamen we op de locatie aan. Diverse teams waren aan het zoeken, naar de vogel die ondertussen weer vertrokken leek te zijn. Ik kan moeilijk omschrijven wat de reden was, maar het voelde niet goed om veel langer rond te blijven hangen. Peter Links had nog Grote Geelpootruiter en Grote Burgemeester op het wensenlijstje staan. Ikzelf wilde naar het Veerse meer om Ijsduiker te zien. Het zou nog een drukke namiddag worden.
Uiteindelijk konden we op een zeer geslaagde route terugkijken. Zowel Peter als ik hadden al onze wenssoorten mee kunnen pikken.
Vrijdag 8 januari ging ik met Christian Brinkman en Thijs Fijen naar Ameland. Zowel woensdag als donderdag had het gestormd, waardoor we stille hoop hadden op leuke soorten en aantallen langs de noord kust. Om 08.15 arriveerde de boot en stapten we over op de bus. Na een korte rit kwamen we met een man of 20 aan op de tellocatie. We tuurden van 08.45 tot een uutje of 14.00 over zee en zagen duizenden Drieteenmeeuwen aan ons voorbij trekken. 2 Kleine Burgemeesters en honderden Alk/ Zeekoeten passeerden ons en nog eens honderden Noordse Stormvogels vlogen langs. Erg leuk was een Vaal Stormvogeltje dat goed waarneembaar tussen de woeste golven door vloog.
Rond 14.30 namen we de boot terug, waarmee een zeer geslaagde telling ten einde kwam.
Zaterdag en Zondag heb ik besteed aan Giervalk. Helaas was de vogel op zaterdag niet daar waar ik wel was. Het lange zoeken leverde uiteindelijk wel een Geelpootmeeuw op. Zaterdagavond kwam het bericht binnen dat de Giervalk vanaf 15.00 uur gezien was, echter zo'n 30 km van de plek waar ik overdag had gezocht. Terwijl ik zondagochtend naar die specifieke locatie onderweg was, werd de vogel gelukkig teruggevonden. Na wat snelle kilometers kwam ik eindelijk op de plek aan. Waar ik al op hoopte bleek ook uit te komen..., de vogel had netjes gewacht op mijn komst.
De eerste week is werkelijk voorbij gevlogen. Zowel voor de jaar- als voor de maandlijst was het een bijzonder succesvolle week. De stand staat (nog maar) op 136 soorten. Benieuwd wat de komende week zal gaan brengen.
Op 1 januari is het inmiddels traditie geworden om het jaar af te trappen met een Big Day in Zeeland. Nieuw aan de route dit jaar was Zeeuws Vlaanderen, ingegeven door een Koereiger, die nabij Westdorpe rondhangt.
In de vroege ochtend van 1 januari vertrokken Toy en ik vanuit Made. We vinden dit een handige plek om 1 auto achter te laten en vanaf hier samen verder te rijden door Zeeland. Vlak voor zondsopkomst kwamen we aan in Westdorpe. Enkele dagen eerder had Toy de plek van de Koereiger bezocht. Ook toen was hij er met zondsopkomst en zag de Koereiger vanuit z'n slaaplocatie vertrekken. De voorbereiding had geholpen en wierp al meteen vruchten af.. Iets voor 08.30 vloog de Koereiger over onze hoofden en was hiermee de eerste schaarse soort van 2012.
Met een sneltrein-vaart reden we door Zeeuws Vlaanderen. We tikten de ene na de andere soort binnen. De keus om zo zuidelijk te beginnen leek een goede te zijn. Nonnetje, Waterral, Patrijs, Steenuil, ze werden allemaal gretig genoteerd.
Inmiddels hebben we wat vaste locaties voor leuke soorten als Zwartkopmeeuw en Houtsnip. Ook vandaag zaten die op hun vaste plek. De factor "tijd" was onze belangrijkste spelbreker. Met het geluk dat we hadden zat het wel goed. Het streven was om uiteindelijk in Stellendam uit te komen voor Kleine Burgemeester. Voordat we hier aan zouden komen hadden we echter nog een zeer vol programma. Naar mate de tijd vorderde groeide ook de lijst. Velduil, Grote Geelpootruiter, Grote Burgemeester, Kuifaalscholver, Lepelaar, Kuifduiker, het lukte allemaal.Eenmaal in Stellendam was de Kleine Burgemeester snel gevonden. We hadden zelfs nog een half uur licht "over". Voor de vorm reden we snel nog even terug naar de Brouwersdam, in de hoop nog ergens een Grote Stern tegen te komen. Hier slaagden we niet in. Wel was het gelukt ons record van 2011 te verbeteren naar 108 soorten.
De volgende dag haalde ik Peter Links op in Zeewolde. Nog in het donker parkeerden we een uurtje later de auto in Katwijk aan Zee. Sinds een week of 3 zit hier een Humes Bladkoning. In 2012 mag deze zeker niet op de lijst ontbreken. Iets voor 08.30 begin de vogel luid en duidelijk te roepen. Voor mij een nieuwe jaarsoort, voor Peter een Lifer. We bleven nog een half uurtje luisteren en vertrokken vervolgens naar Reeuwijk, voor weer een nieuwe jaarsoort: Witkopeend. Net als met de Humes Bladkoning was ook deze vogel eenvoudig gevonden. We staken nog wat tijd in het zoeken naar een Witoogeend. Hierin slaagden we niet.
Via de Kleine Burgemeester in Stellendam reden we vervolgens naar de polders bij Goedereede om naar Roodhalsgans te zoeken. Voordat we hiermee begonnen keken we snel nog even over het Grevelingenmeer en konden zodoende Witbuikrotgans aan het totaal toevoegen. Veel tijd om vervolgens Roodhalsgans te zoeken werd ons niet gegund.
De pieper ging af en liet een bericht zien over Giervalk te Westdorpe. We sprongen de auto in en zetten koers richting het zuiden. 1,5u later kwamen we op de locatie aan. Diverse teams waren aan het zoeken, naar de vogel die ondertussen weer vertrokken leek te zijn. Ik kan moeilijk omschrijven wat de reden was, maar het voelde niet goed om veel langer rond te blijven hangen. Peter Links had nog Grote Geelpootruiter en Grote Burgemeester op het wensenlijstje staan. Ikzelf wilde naar het Veerse meer om Ijsduiker te zien. Het zou nog een drukke namiddag worden.
Uiteindelijk konden we op een zeer geslaagde route terugkijken. Zowel Peter als ik hadden al onze wenssoorten mee kunnen pikken.
Vrijdag 8 januari ging ik met Christian Brinkman en Thijs Fijen naar Ameland. Zowel woensdag als donderdag had het gestormd, waardoor we stille hoop hadden op leuke soorten en aantallen langs de noord kust. Om 08.15 arriveerde de boot en stapten we over op de bus. Na een korte rit kwamen we met een man of 20 aan op de tellocatie. We tuurden van 08.45 tot een uutje of 14.00 over zee en zagen duizenden Drieteenmeeuwen aan ons voorbij trekken. 2 Kleine Burgemeesters en honderden Alk/ Zeekoeten passeerden ons en nog eens honderden Noordse Stormvogels vlogen langs. Erg leuk was een Vaal Stormvogeltje dat goed waarneembaar tussen de woeste golven door vloog.
Rond 14.30 namen we de boot terug, waarmee een zeer geslaagde telling ten einde kwam.
Zaterdag en Zondag heb ik besteed aan Giervalk. Helaas was de vogel op zaterdag niet daar waar ik wel was. Het lange zoeken leverde uiteindelijk wel een Geelpootmeeuw op. Zaterdagavond kwam het bericht binnen dat de Giervalk vanaf 15.00 uur gezien was, echter zo'n 30 km van de plek waar ik overdag had gezocht. Terwijl ik zondagochtend naar die specifieke locatie onderweg was, werd de vogel gelukkig teruggevonden. Na wat snelle kilometers kwam ik eindelijk op de plek aan. Waar ik al op hoopte bleek ook uit te komen..., de vogel had netjes gewacht op mijn komst.
De eerste week is werkelijk voorbij gevlogen. Zowel voor de jaar- als voor de maandlijst was het een bijzonder succesvolle week. De stand staat (nog maar) op 136 soorten. Benieuwd wat de komende week zal gaan brengen.
dinsdag 3 januari 2012
Afsluiting 2011
31 december, een uurtje of 23.00. Het vogel-jaar overdenkend kijk ik terug op mooie momenten, een keur aan waardevolle herinneringen en een boek vol belevenissen. De traditionele start van 1 januari, de TOH, een vakantie door Noord Scandinavie, Deception Tours, weekend Falsterbo, soorten missen, soorten laten schieten, soorten scoren.
Recentelijk vroeg iemand wat in 2011 m'n mooiste soort was. Antwoord geven kon ik niet in termen van soorten. Dat lukte wel in termen van de beveling er omheen.
Grote Franjepoot...was dat dan m'n mooiste soort?
Nee dat niet, maar het verhaal er omheen is me heel waardevol. Samen met Toy reed ik een route door Drente en Groningen. 1 auto stond bij Zwolle in de buurt. We waren inmiddels in de Breebaardpolder gearriveerd om Breedbekstrandloper te zoeken. We zaten nog geen 10 minuten in de hut toen de pieper ging. En ja hoor...zwart voor de ogen, kippenvel op de armen en slappe knieen. Grote Franjepoot teruggevonden op Texel! Toy had 'm al enkele jaren geleden. Voor mij was ie nog nieuw. Ik moest en zou naar Texel gaan, ookal wilde Toy niet en ookal stond ik in de Breebaardpolder met Toy's auto. Het zien van de telleustelling in de ogen was even een lastig moment, maar m'n besluit stond vast: Toy terugbrengen naar Zwolle, van auto wisselen en doorrijden naar Texel...
Langstaartklauwier...was dat dan m'n mooiste soort?
Nee, dat niet, maar de beleving er omheen en het verhaal erachter zal me altijd bij blijven. Zondagnacht zette ik Christian thuis af, na een weekendje Falsterbo. Maandagmorgen stond ik in alle vroegte bij Camperduin om een Woestijntapuit binnen te tikken. Direct na de waarneming reed ik door naar het Noord Oosten van het land. Eenmaal aangekomen gaat de pieper af... Langstaartklauwier 15km ten noorden van de plek waar ik 's ochtends had gestaan. Bah, Bah, Bah,...daar gaan we weer! Een race tegen de klok en file, maar op tijd komen zal ik...en was ik.
Heel het jaar is opgebouwd uit dergelijke situaties. Een jaar lang plannen, organiseren, wikken, wegen, afwegen, kiezen. Te veel om op te noemen, te veel om op terug te kijken. De blik moet gericht zijn op morgen en de dag erna.
2011 sluit ik onder voorbehoud af met 333 soorten op de jaarlijst en 397 soorten op de levenslijst.
Gedurende het jaar hebben Toy en ik elkaar gestimuleerd een flinke slinger te geven aan de maandlijst. Het streven was om iedere maand te vergroten tot + 200 soorten. Alleen in februari is dat niet gelukt. Op de maandlijst heb ik inmiddels 2632 punten.
Voor 2012 hebben we gekscherend afgesproken iedere maand te verhogen met + 5 soorten. Wellicht voeg ik daar nog een variant aan toe. Los van de maanden gewoon af te spreken + 60 punten op de totaallijst te stijgen. Dat geeft iets minder specifieke druk op maandniveau.
Tot in het veld!
Recentelijk vroeg iemand wat in 2011 m'n mooiste soort was. Antwoord geven kon ik niet in termen van soorten. Dat lukte wel in termen van de beveling er omheen.
Grote Franjepoot...was dat dan m'n mooiste soort?
Nee dat niet, maar het verhaal er omheen is me heel waardevol. Samen met Toy reed ik een route door Drente en Groningen. 1 auto stond bij Zwolle in de buurt. We waren inmiddels in de Breebaardpolder gearriveerd om Breedbekstrandloper te zoeken. We zaten nog geen 10 minuten in de hut toen de pieper ging. En ja hoor...zwart voor de ogen, kippenvel op de armen en slappe knieen. Grote Franjepoot teruggevonden op Texel! Toy had 'm al enkele jaren geleden. Voor mij was ie nog nieuw. Ik moest en zou naar Texel gaan, ookal wilde Toy niet en ookal stond ik in de Breebaardpolder met Toy's auto. Het zien van de telleustelling in de ogen was even een lastig moment, maar m'n besluit stond vast: Toy terugbrengen naar Zwolle, van auto wisselen en doorrijden naar Texel...
Langstaartklauwier...was dat dan m'n mooiste soort?
Nee, dat niet, maar de beleving er omheen en het verhaal erachter zal me altijd bij blijven. Zondagnacht zette ik Christian thuis af, na een weekendje Falsterbo. Maandagmorgen stond ik in alle vroegte bij Camperduin om een Woestijntapuit binnen te tikken. Direct na de waarneming reed ik door naar het Noord Oosten van het land. Eenmaal aangekomen gaat de pieper af... Langstaartklauwier 15km ten noorden van de plek waar ik 's ochtends had gestaan. Bah, Bah, Bah,...daar gaan we weer! Een race tegen de klok en file, maar op tijd komen zal ik...en was ik.
Heel het jaar is opgebouwd uit dergelijke situaties. Een jaar lang plannen, organiseren, wikken, wegen, afwegen, kiezen. Te veel om op te noemen, te veel om op terug te kijken. De blik moet gericht zijn op morgen en de dag erna.
2011 sluit ik onder voorbehoud af met 333 soorten op de jaarlijst en 397 soorten op de levenslijst.
Gedurende het jaar hebben Toy en ik elkaar gestimuleerd een flinke slinger te geven aan de maandlijst. Het streven was om iedere maand te vergroten tot + 200 soorten. Alleen in februari is dat niet gelukt. Op de maandlijst heb ik inmiddels 2632 punten.
Voor 2012 hebben we gekscherend afgesproken iedere maand te verhogen met + 5 soorten. Wellicht voeg ik daar nog een variant aan toe. Los van de maanden gewoon af te spreken + 60 punten op de totaallijst te stijgen. Dat geeft iets minder specifieke druk op maandniveau.
Tot in het veld!
Abonneren op:
Posts (Atom)