1 januari om 08.00 starten in een bos bij Clinge (Zeeuws Vlaanderen) om vervolgens via het land van Saeftinge helemaal naar het westen te rijden, vervolgens terug te gaan naar de tunnel bij Terneuzen en vanaf de haven van Vlissingen de route weer op te pakken. Ondertussen zit je met z’n 4-en in de auto, houd je “een lijstje bij”, worden er filmpjes gemaakt en gaat je hart sneller kloppen van huismus, kleine zilverreiger, Dwergmeeuw en Alk. Klinkt dit als “BigDay”?
Inmiddels is dat op 1 januari een traditie en hebben we op hoofdlijnen een vaste route. Ook 2024 startten we op deze manier en dat, met heel veel plezier.
Een paar uur ervoor stonden we nog in Uden op straat, met een oliebol en een glas drank in de hand, te kijken naar het vuurwerk om 2023 achter ons te laten en het nieuwe jaar te verwelkomen. Rond 01.00 gingen we slapen, Toy zat nog wat te bellen (met Schotland) en om 05.00 stond Maartje alweer de broodjes te smeren.
De rit naar Zeeuws Vlaanderen ging ditmaal niet soepel. Al vanaf Uden gaf googlemaps aan dat wegen dicht waren en werden omleidingsroutes geadviseerd. Verschrikt keek ik Toy, die naast mij zat, aan.
Ook op zijn telefoon verschenen dezelfde routekaartjes. Dat maakte dat wij vanaf Veghel binnendoor naar Den Bosch reden en vanaf daar via de A65 de provinciale weg naar Tilburg namen. Vanaf Tilburg werd het nog gekker en moesten we dwars door de stad en het platteland naar Breda. Donny en Maartje zaten ondertussen gezellig achterin te kletsen, maar hadden ook wel door dat ik niet lekker in mn bestuurders-vel zat. Googlemaps gaf inmiddels aan dat we om 08.40 in Clinge zouden arriveren, terwijl we om 08.00uur hier de Bosuil hadden wilden horen. Met geruststellende woorden en googlemaps via alle telefoons, moesten we de route gewoon maar vervolgen via de omleiding en aannamen dat de wegen werkelijk afgesloten waren.
In België vervolgde googlemaps de gekke adviezen en zou ik weer van de weg moeten. Ik besloot dat niet te doen, het advies te negeren en gewoon op de snelweg te blijven. Door dat te doen, versprong opeens de aankomsttijd naar 08.15. Waarschijnlijk had ik deze keus, om googlemaps te negeren, al in Nederland moeten maken. Nabij de Antwerpse haven liepen we opnieuw wat vertraging op, door een verkeerde afrit te nemen. Ditmaal had googlemaps “het” wel goed en zat Toy er even naast J.
Met al dit gedoe onderweg waren we bang Bosuil te missen.; het begon immers al te schemeren. Toch begonnen we in alle rust het bos in te wandelen. Met onze vogelaars-skills wisten we gelukkig onze dag toch te (s)tarten met Bosuil. Dat was zeker niet het enige succes hier, want opnieuw wisten we ook deze 1 januari het bos goed uit te kammen. Zwarte, Middelste en Bonte Specht werkten mee, evenals Appelvink, Goudvink, Keep en Grote Barmsijs. Allemaal soorten die je tijdens een Bigday in Zeeland, op 1 januari prima kan gebruiken.
Van te voren beloofde de weersvoorspelling niet veel goeds. We hadden eigenlijk behoorlijk wat nattigheid verwacht en verwaaide koppies. Niets was minder waar. In het bos was weinig ruis van bladeren en ook het (open) Land van Saeftinge lag er vrij rustig bij. Dat gaf het enorme voordeel dat het riet niet heftig "heen en weer" aan het waaien was en wij zowaar 2 Graszangers ertussen konden uitpikken.
Het was weer een mooie klassieke race tegen de klok. Volgens de tabellen zou rond 16.45 de zon onder gaan. En voor die tijd moesten we nog heel wat gebieden bezoeken. Zo reden we door de Braakmanpolder voor Ringmus, snelden we naar "Nummer 1" voor Grutto en spoedden we ons door Vlissingen heen voor Sneeuwgors, Rosse Franjepoot en Grote Burgemeester.
In Zeeuws Vlaanderen pakten we winst door onverwacht snel een Grote Zaagbek te zien, maar hadden we weer wat verlies door wel naar Breskens te rijden, maar Witbuikrotgans te missen. 1 eiland noordelijker hadden we mazzel met Smelleken, was een Kwak een leuke bonus, maar lieten we weer wat puntjes liggen door Casarca en Zwarte Ruiter te missen.
Zo waren we een paar uren "berekenend" aan het vogelen, maakten we keuzes om een bepaalde route te nemen, sprongen we met z'n vieren uit de auto en renden we over dijken en pieren. Langzamerhand kregen we een steeds beter gevoel bij onze (mogelijke) eindscore. Vorig jaar zetten we 115 neer als record en we zaten deze editie op een heel gunstig schema.
Inmiddels waren we op het vaste plekje beland van de Zwarte Rotgans en konden we doorstoten naar onze laatste gebiedjes en soorten. We kozen ervoor de Prunjepolder en daarmee Nonnetje over te slaan. Het leek ons beter dit ene puntje te laten schieten...zodat we meer licht over hielden voor Kleine Zwaan en Wilde Zwaan om daarna een spoed bezoek te brengen aan de Brouwersdam.
Kleine Zwaan en Wilde Zwaan maakten het ons nog even lastig. We hadden 4 locaties voorbereid en pas bij die vierde vonden we ze. Met een klein beetje mazzel liepen iets verder op, ook nog enkele Kleine Rietganzen en vloog een Sperwer verschrikt voor onze auto weg, toen deze een spreeuw op de weg, aan het opeten was. Kortom: geen Nonnetje, levert wel 4 andere punten op.
De Brouwersdam was waardevol voor Ijseend en Eider. Opzich was dit onze laatste bestemming, maar als troef gingen we nog even proberen Flamingo's te zien. Vanaf de plek waar wij waren, was dit nog 25 minuten rijden. Dit bleek iets te veel (tijd) te zijn. Ondanks dat we in het behoorlijke donker, nog wel iets (minimaal) konden zien, lukte het niet om Flamingo's te onderscheiden.
Met een heel goed gevoel sloten we deze editie van de 1 januari Bigday af, met 120 soorten. Voor ons een absoluut record en een verbetering met 5 punten. Op 1 januari 2023 wisten we namelijk ook al een record neer te zetten van 115 soorten.
Voldoen en niet moe, reden we terug naar Uden. Hier gingen we gewoon verder, met wat wij de hele dag al aan het doen waren...kletsen over vogels en sterke verhalen delen.
Op naar de volgende editie: 1 januari 2025
Geen opmerkingen:
Een reactie posten