Een jaar lang zijn we opweg geweest om de 12 Nederlandse provincies eens goed te bevogelen. Dat klinkt heel groots: "een jaar lang". Uiteindelijk ging het om 12 dagen. Per dag, 1 provincie... of te wel: een provincie Bigday.
In januari begonnen we in Zeeland (1 dag vogelen) en in december eindigden we in Groningen (1 dag vogelen). Iedereen maand pakten we een provincie.
Donny en Sam vormden een team. Maartje en Toy ondersteunden mij (mentaal). En zo gingen we een sportieve strijd aan, buiten. (Eerst had ik "in de natuur" opgeschreven, maar dat vervolgens vervangen door "buiten", want urban-birding hoorde er ook zeker bij)
Er vielen 24 punten te verdelen.
Categorie 1: wie had op de dag van de bigday, in maand x de meeste soorten vogels gezien. We noemden dit: "het maand punt"
Categorie 2: wie had in de provincie de meeste soorten vogels gezien. Deze gaven we als originele naam: "het provincie punt".
De maanden die meteorlogisch gezien worden als winters (let op de niet te horen ondertoon) gaven weinig daglicht. De nachten waren stil. Om een aardig soortenlijstje neer te zetten moest je dus uit een heel ander vaatje tappen. Wil je rond de honderd soorten uitkomen in december...dan is Limburg een stuk uitdagender dan Noord-Holland. Met die gedachten hadden we in december 2022 een te spelen (af te werken) lijstje opgesteld...waar we in 2023 niet meer vanaf mochten wijken. Kortom: in december 2022 was het speeljaar 2023 bepaald...nu de uitvoering nog.
Daar waar die winterse maanden hun eigen beperkingen (daglicht en soorten aanbod) en kansen boden ("ook een gans is een kans"), daar had de zomer weer z'n hele eigen uitdaging. Je kon immers vogelen van 00.00uur tot 23.59uur. Die Roerdomp "hoempt" toch wel en ook die Nachtzwaluw zit vast wel ergens te ratelen. Als je overdag een Grote Karekiet mistte door te veel wind, dan kon je nog altijd wachten tot de nacht, waarin het misschien iets meer gunstige omstandigheden waren.
Dan Groningen...de laatste provincie en de laatste maand van het lijstje, dat we een jaar eerder hadden opgesteld. "Een gans is een kans"...ging daar niet echt op. De enige gans die gescoord werd waren de algemene soorten en voor Kleine Rietgans was het daglicht te kort om deze in een "goed routeplan" op te nemen.
Dat goede routeplan is ook nog een heel werk. In de zomer heb je echt nog wel de kans om een beetje rond te lummelen. Het gaat er uiteindelijk om of je zelf de motivatie hebt de hele 24 uur vol te maken. In de winter speelt de tijd echt een beperkende rol voor de route de je maakt en de soorten die je mee pikt. Met 7,5 uur (behoorlijk) daglicht krijg je weinig tijd om (actief) naar een soort te zoeken. Je moet 'm gewoon zien bij aankomst en gelijk weer door met je route.
Het voorbereiden van een goede route kost mij toch echt wel een paar dagen. Ik verzamel soorten, probeer een kerngebiedje te vormen en kijk of ik van soort naar soort, naar een volgend kerngebiedje kan rijden. Een half uur afrijden van de lijn die je volgt, betekent ook weer dat je een half uur terug moet rijden naar die lijn. Je hebt dan een uur gereden voor 1 soort, terwijl je misschien beter dat uur had kunnen besteden aan een wandeling (ofzo).
Nou...terug naar Groningen. Kleine Rietgans was zo'n soort die in een hoekje zat wat afweek van "de lijn". Die heb ik overgeslagen. Koereiger heb ik juist wel "meegepakt", ondanks dat ik daardoor 16 kilometer om moest rijden. Deze zat echter wel in het kerngebied waar ik vogelde en het voelde goed om die mee te pakken.
Het klinkt allemaal heel wiskundig en dat was het misschien ook wel. Want ook hier geldt zeker: "je hoeft niet altijd te zoeken, om iets te vinden"
Donny en Sam hebben de provincie Groningen beter gedaan dan ik. Zij hadden 104 soorten en ik 101. Het provincie punt ging naar hen toe.
Omdat ook zij Groningen in december deden, verdienden zij tevens het maand punt.
Nu we Groningen en december gehad hebben, zit onze uitdaging erop en kijk ik terug op een super leuk avontuur. Het vooraf, vanaf de computer thuis voorbereiden en Dat vervolgens buiten, in het veld in de praktijk brengen, geeft een heel apart gevoel.
Thuis zit je voor te bereiden in welke boom, in een vaag dorpje een Ransuil zit en vervolgens sta je in het donker, buiten te wachten tot het beest (hopelijk) begint te roepen.
Vanachter je laptop heb je uitgezocht waar er in hemelsnaam een Kleine Zilverreiger ergens buitendijks rondscharrelt, en vervolgens sta je buiten, overzie je de situatie en staat verdorie die Kleine Zilverreiger precies op de plek die je op de meter nauwkeurig had voorbereid.
Het is eigenlijk niets nieuws...want zo gaat het bij alles, maar het is toch leuk om even te overdenken.
Donny en Sam hebben niet alleen Groningen en December beter gedaan...uiteindelijk gaan ze er als overall winnaar vandoor. Gedurende heel 2023 hebben zij meer maand en provincie punten binnen weten te halen, dan ik. De onderlinge strijd was bijzonder motiverend, de avonturen heel leerzaam.
Was het lekker vogelen? Ja zeker
Was het spannend? Ja zeker
Gaf het energie? Ja zeker
Op naar 2024! Ja zeker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten