Giervalk op Texel

Op waarneming.nl werd een waarneming op Texel, die ingevoerd was als Slechtvalk, ontmaskerd als Giervalk.

Voordat het weekend was, gingen nog enkele dagen voorbij, maar zaterdag konden we die kant op. Vrijdags was de vogel (met tussenpozen) de gehele dag gezien, dus we hadden (positieve) goede moed.

Met Christian hadden we juist die zaterdag afgesproken opzoek te gaan naar Sneeuwvlo. Gelukkig had hij er begrip voor dat we de Giervalk gingen zoeken.

In de loop van vrijdagavond zocht Martijn van de Meij contact en zo ontstond het plan om zaterdagochtend met z'n allen af te spreken op de Carpoolplaats bij Muiderberg, langs de A6. Hier spraken we op zaterdag af om 05.00uur. Met een lekker tempo reden we naar Den Helder en nog voordat überhaupt de kaartverkoop begonnen was, stonden we vooraan in de rij om dat wel te gaan doen.

Stipt om 06.30 vertrok de eerste boot naar Texel, met hierop Ad Hamers en Anja van Halbeek. We babbelden wat over onze verwachting en deelden nog wat "leuke weetjes".

Eenmaal op Texel aangekomen, hadden we nog een uur voordat de zon op kwam. Die ruimte benutten we door in Den Burg nog wat schors van bomen te checken op leuke beestjes. Dat leverde bijvoorbeeld Grote Viervlekschorsloper op en Geel bruine Schorsloper.

Rond 0815 liepen we de trap op richting de Slufter, vanaf parkeerplaats Oorsprongweg. We namen plaats bij het uitzichtpunt en het lange, geconcentreerde speuren begon (dat wisten we toen nog niet). Iets voor 11.00uur kwam vanaf het observatiepunt iets zuidelijker het bericht, dat de Giervalk gezien was. Inmiddels hadden we het best koud gekregen en waren wel toe aan een beetje actie. In een snelle draf ging het naar de auto, enkele minuten later waren we waar we wezen wilden. Donny en Martijn voegden zich snel even bij de waarnemers die bij het observatiepunt stonden. Daardoor hadden zij al snel het stipje dat een Giervalk was kunnen zien. 

Ik was met een waas voor m'n ogen de Slufter op gerend, achter een (andere) groep aan. Ik had geen rekening gehouden met de modderige vlakte die uitermate glad was...en ging heerlijk onderuit. Korte tijd lag ik op m'n rug in de modder en veerde weer snel op, om mijn weg te vervolgen. Wel zat m'n broek onder de smerige waddenzee-klei: ik rook naar wier en alg.

Vanaf het lage punt waar ik stond, was de vogel niet te zien. Dat was nog steeds wel het geval vanaf het hoge observatiepunt. Ik koos er echter voor om lager te blijven staan, in de hoop straks de vogel (van iets dichterbij) te kunnen zien als deze op vloog. De vogel vloog echter op, zonder dat ik 'm zag. Vanaf het hoge punt was de Giervalk gevolgd en op de nieuwe locatie weer zichtbaar. Nu koos ik ervoor om toch maar terug te keren naar het observatiepunt om in ieder geval de waarneming "veilig te kunnen stellen"

Op deze nieuwe locatie bleef de vogel serieus enkele uren zitten. Martijn, Donny en ik bleven ook waar wij waren. Het stipje waar wij al uren naar keken was weliswaar de Giervalk, maar de wens was groot en de hoop nog groter om 'm iets beter te kunnen gaan zien. Van de lokale Texelse vogelaars hoorden we dat het vermoeden was, dat de Giervalk ergens in de duinenrij sliep. Dat was in ieder geval de avond ervoor zo "ervaren', zonder het definitief te bevestigen. Rond 15.15 kozen we ervoor onze locatie te verlaten en het erop te wagen de vogel vanaf de andere zijde te gaan bekijken, in de hoop dat we rond de schemering meer actie zouden zien. Inmiddels waren we dus al vanaf 08.00 bezig met deze vogel.

We reden om het gebied heen naar de Krimweg en parkeerden bij paal 28 de auto. Vanaf hier liepen we via de duinen terug in de richting van de Slufter. Hierdoor lukt het ons (eigenlijk) recht voor de Giervalk te gaan staan...die inmiddels al een uur of 4 op een duinheuveltje om zich heen zat te kijken. We stonden dichter bij, maar door dat kleine duintje zagen we eigenlijk het koppie en een klein deel van de nek; hij lag er net een beetje achter.

Om te bekijken vanaf waar we het beste zicht op de vogel hadden, gingen we de omgeving een beetje verkennen. Uiteindelijk kozen we een plek uit, iets meer in de richting van de Slufter-monding. We hoopten dat als de vogel (uberhaupt) in beweging kwam, dat ie dan langs ons heen zou vliegen, op weg naar een (eventuele) slaapplaats. De tijd verstreek en de zon ging meer en meer onder. De Giervalk zat inmiddels een uur of 4 op het heuveltje, totdat hij ein-de-lijk in beweging kwam. Met een ruime boog vloog hij juist van ons af, richting de duinen...dat dan weer wel. We hadden juist gehoopt en een beetje verwacht dat hij onze richting op zou komen richting de monding van de Slufter. De Giervalk had een ander plan. Alhoewel het licht sterk af namen en de afstand weer iets groter zagen we wel dat de Giervalk in een kale lage boom ging zitten, in de duinenrij.

Rustig en beheerst liepen we in de richting van de boom, waarin de vogel was gaan zitten. Uiteindelijk moesten we hier toch langs, om na een wandeling, terug bij de auto te komen. Tot op een meter of 100 bleef de vogel uiteindelijk zitten en konden we fijne foto's en filmpjes maken.

Van 08.00 tot 17.30 hebben we geïnvesteerd in deze Giervalk. Van een stipje op een kilometer of 2 tot een robuuste jager die op een meter of 100 zich klaar zat te maken voor de nacht. Voor mij was het het derde geval. Het exemplaar hiervoor was 12 jaar geleden in Zeeuws Vlaanderen. Voor Donny en Martijn was het een lifer.