Het zal een paar weken geleden zijn dat we maandag 27 januari hadden uitgekozen als dag waarop "het" zou gebeuren: "Massale Kraanvogeltrek".
Het was meer "filosoferen over", dan dat we het zeker wisten natuurlijk. Door naar wat data te kijken, kom je al snel uit rondom het laatste weekend van februari. Maar wanneer en welke route de Kraanvogels nemen, is volledig weersafhankelijk.
Hoe dichter we bij 27 februari kwamen, hoe zekerder het werd...waarschijnlijk zouden de Kraanvogels die maandag nog niet massaal "on the move" zijn. Grote groepen Kraanvogels zitten nog in de "wachtkamer" in Frankrijk, stijgen niet op en als ze al zijn vertrokken, dan kiezen ze een meer oostelijke route over Duitsland heen.
We hielden echter vast aan ons plan om er maandag opuit te trekken. We hadden bedacht in Noord Limburg te beginnen en gedurende de dag stapsgewijs naar het zuiden af te zakken, via wat leuke spots.
Venlo: Zo liepen we maandagochtend lekker op tijd in het gebiedje Romeinenweerd te Venlo. De lucht was strak helder blauw, het was wind stil en het vroor nog wat. We werden direct begroet door een vrolijk roepende Humes Bladkoning. Gister had ik nog een (nieuwe) Gelderse Pallas en vandaag begonnen we met een Limburgse Humes. Fijn voor de provincie-lijst 😊. Het was zeker de moeite waard om er even bij te blijven staan; het vogeltje liet zich erg leuk bekijken.
Na 45 minuutjes liepen we rustig verder in zuidelijke richting, langs de maas. Bij het veer tussen Baarlo en Steyl keerden we om.
Ijseend: De volgende stop werd de Grensmaas nabij Stevensweert. Na wat zoeken vonden we hier, op een visvijver, een Ijseend. Het leverde leuke fotokansen op, want hij zwom en dook vlak langs de kant.
Mossen in Maastricht: De hoofdattractie van vandaag leek mij wel het speuren naar zeldzame mossen en korstmossen. Afgelopen december hadden we al een paar leuke dagdelen besteed aan het zoeken naar mossen en kortsmossen. Zo vonden we in Noordwijk bijvoorbeeld Kalkcitroenkorst, in Hilversum Geelboerenkoolmos en bezochten we in Drenthe Hunebed nummer 8. Met name het gevoel dat je heel geconcentreerd aan het speuren bent, op een groot oppervlak naar iets heel heel kleins, geeft veel voldoening.
Eind januari waren we ook al in Zuid Limburg en pikten we Kalkschiftmos en Roze Kalkporie mee, op de Duivelsgrot van de Sint Pieter. Ditmaal had ik wat plekken voorbereid voor zeldzame mossen en kortmossen op de oude stadswal "Hoge Fronten", in het centrum van Maastricht.
Rond 13.00 kwamen we aan. Ik was hier nog niet eerder geweest. De stadmuur "Hoge Fronten", ligt werkelijk in de stad. De wegen erom heen zijn druk, maar als je eenmaal binnen de stadsmuur loopt, is het er compleet rustig.
Met behulp van gps-coördinaten, locatiefoto's en heel wat speurwerk vonden we onze targets. Je moet je voorstellen dat je gebogen staat of geknield op de grond zit en haast met je neus tegen de muur aan, zoekt naar een uiterst klein stukje (korst)mos. Alles lijkt op elkaar en als er al verschillen zijn, dan is dat heel minimaal.
Om 15.30 vonden we het wel mooi geweest. We waren ook behoorlijk succesvol in onze missie gebleken. Zo hadden we Klein Klokhoedje, Tufkrijtmos, Muurblaaskorst, Gewone cementkorst, Kerkmosterdkorst en Schermlevermos kunnen vinden. "Leuk voor de nieuwe heb", was Perenbloedluis. Op basis van een foto konden we exact het boompje terug vinden waar de Perenbloedluis op zat, door de foto met de omgeving te vergelijken.
Gedurende de dag hielden we waarneming.nl en een Kraanvogel Facebookgroep in de gaten, om te zien wat de actuele informatie was ten aanzien van de Kraanvogeltrek. Op basis van de informatie die we lazen, hadden we de indruk dat de Kraanvogels niet op gang waren gekomen. We konden het dus nog even rustig aan doen.
Nu we toch in bewoondgebied waren en bovendien in Limburg, pakten we de kans om een Vlaai te scoren: een halve rijst en een halve kruimel.
Bemelen: Met deze late lunch bij ons, reden we naar onze volgende bestemming: Bemelen. Een maandje gelden waren we hier ook al, om Vleermuizen te zoeken. Dat gingen we nog eens over doen. Bepakt met zaklampjes gingen we de eerste grot binnen. Leuk was het om te zien dat de aantallen overwinterende vlinder echt gelijk waren aan de vorige keer. Weer hadden we 43 Dagpauwogen, 1 Kleine Vos en wat Roesjes. Ook hingen er 2 Baard / Brandts Vleermuizen.
Terwijl we van de ene naar de andere grot liepen, vond Donny behoorlijk grote en diep zwarte braakballen. Aan de buitenzijde van de grot zijn diverse nissen. Met wat speuren vonden we in 1 nis een prachtige kerkuil. Verrassend genoeg zagen we even later een Steenuil langsvliegen en begon een ander exemplaar te roepen. En dat midden op de dag.
Of dat nog niet genoeg "geluk" was, vloog er vlak over ons heen, met de zon in onze rug een prachtige groep Kraanvogels, van 16 stuks. Doordat het lage licht er zo mooi op scheen, waren ze erg mooi te zien. Onze blijdschap was echt groot. We liepen in een dal, omgeven door bos en precies daar hadden 16 Kraanvogels besloten om langs te vliegen.
Met deze waarneming waren we in twijfel gebracht. Het was inmiddels 17.35uur. Het zou nog maximaal een uurtje licht zijn. De Karstraat was nog 20 minuten rijden...
Was dit groepje een hele leuke bonus en moesten we er genoegen mee nemen of was het een aanmoediging voor ons om toch snel naar de Karstraat te rijden. Donny gaf het startschot om dat laatste te doen. We liepen snel terug naar de auto, stelde de route in naar de Karstraat en gaven vol gas. Iets na 18.00uur kwamen we aan.
Bij de telpost stonden verrassend genoeg Pieter, Nittert en Henk Sierdsema. We vertelden over onze waarneming van 16 Kraanvogels. Ook zij hadden deze zien langskomen, zij het op een grote afstand. Verder was het voor hen, qua Kraanvogels heel rustig gebleven.
We maakten er nog even een gezellig half uurtje van. Het leverde zelfs nog een Rode Wouw en 2 Patrijzen op.
Wilde Kat: Nu het donker geworden was, begonnen we aan onze laatste challenge. We gingen de tijd eens goed benutten om Wilde Kat te zoeken. We reden eerst wat rondjes door het Vijlenerbos, om onze tactiek uit te denken. Hierna kozen we positie langs 1 bepaalde weg, die goed uitzicht gaf. Inmiddels waren we hiermee een goede 2 uur verder en was het inmiddels 21.00. In plaats van afwachten op 1 plek, besloten we actief rijdend te gaan zoeken. Met zaklampen en nachtkijker reden we langzamer dan stapvoets door het bos.
Al een paar keer waren we een andere zoeker tegengekomen. Toen we deze voor de zoveelste maal tegenkwamen, vertelde hij ons dat hij echt net (10 minuten geleden) een Wilde Kat had gezien. Ik weet niet of ons dit nou moed gaf of een soort van telleurstelling (hij wel en wij niet), maar we gingen in ieder geval vastberaden verder.
We hadden inmiddels al een Das, wat Hazen, Bosmuizen en Reeën gezien. Ook vonden we slapende Roodborsten, Merels en Houtduiven.
De avond vorderde en met de gedachte dat we nog 2,5u terug moesten rijden, besloten we langzamerhand het bos te verlaten en richting huis te gaan. Donny had inmiddels z'n warmtebeeldkijker opgeruimd en ook de zaklampen in de tas gedaan. Met het verlaten van het bossige deel, rijd je een stukje door wat weiland / akkerland. Als een klein wondertje staarde vanuit de berm 2 heldere oogjes ons aan. Gealarmeerd probeerde Donny z'n Warmtebeeldkijker, Verrekijker en lampen weer snel uit de rugzak te halen. De twee oogjes veranderde inmiddels in een grijzige kat, die in de berm bleef jagen. En dankzij onze verrekijkers en lampen wisten we er een Wilde Kat van te maken.
Vol ongeloof probeerden we nog iets van foto's te maken, totdat het beest de struiken langs de berm inschoot. We keken elkaar aan, gaven een high five en vol adrenaline beseften we dat we net hadden zitten kijken naar een Wilde Kat.
Inmiddels was het 23.45. Voor de tweede maal ruimde we alle spullen op en zetten de nachtelijke terugreis in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten