Lammergier

In de avond van donderdag 27 april werd vogelend Nederland via Dutch Bird Alert geattendeerd op een Lammergier. Het beest was ergens op de Veluwe, en meer specifiek vlakbij Otterlo en Roekel, gaan slapen.

Ondanks dat Lammergier soms (heel soms) Nederland aandoet, heb ik er hier nog geen enkele gezien. Dat ligt aan mij, want ik ben er gewoon nog niet voor op pad geweest. In 2021 en 2022 heeft een Lammergier op de Veluwe overzomerd. Dat exemplaar had de naam Eclazine. Het ging om een "niet telbaar geval". Ik heb er toen geen meter voor gereden, ookal is het een imposante verschijning.

Bij dit nieuwe geval ging m'n bloed echter goed stromen. Dit nieuwe talent had de naam "Mojo" gekregen en was via gps-sigaal prima te volgen en lokaliseren.

Ik had sterk het gevoel dat ik vrijdag dit beest wilde zien. Ik had echter een programma in de ochtend, dat weinig ruimte bood. Om 08.30 moest ik echt in Amsterdam zijn voor een huishoudelijk klusje en tussen 09.00uur en 12.00uur moest ik ook thuis zijn, om een pakket in ontvangst te nemen.

Ik had bedacht dat ik best met zonsopkomst in de omgeving van de slapende Lammergier kon gaan posten. Als ik dan om 07.30uur weg zou rijden, dan was ik om 08.30uur weer in Amsterdam. Dit plan werd het dus ook en zo was ik de volgende ochtend om 06.00uur bij Otterlo. Ik had bedacht in de auto te blijven en wat rond te rijden, omdat er nog geen exacte locatie (in de wijde omgeving) bekend was. De tijd verstreek echter, en zo werd het uiteindelijk 07.30uur: ik moest terug. Iets meer tijd had ik erbij gesprokkeld, maar om 07.40 moest echt het gas (fossiele brandstof) erop.

Volgens plan kwam ik precies om 08.30 op m'n bestemming aan. Onderweg was gebeurd waar ik al een beetje bang voor was. De slaapplek van de Lammergier (gps) was vrijgegeven en de vogel was gevonden. Ik wilde niet omkeren en me in allerlei bochten gaan wringen. "Het was even goed zo". Om 08.45 was ik echter alweer klaar.

De volgende afspraak zou ergens tussen 09.00 en 12.00 komen. Ik moest alleen wachten op levering. Ondertussen werd de vogel nog steeds gezien. Ik kreeg het Spaans benauwd en besloot toch weer naar Otterlo te rijden. Dit deed ik vanuit de gedachte dat "ze misschien pas rond 12.00uur kwam 😖😬".

Eenmaal bij Naarden werd echter gemeld dat de vogel gevlogen was. Ik kon nog net de A1 af en besloot om te keren naar huis, om netjes tot 12.00uur te wachten. Waar ik op moest wachten, kwam gelukkig heel heel snel. Dat gaf mij de kans om weer naar Otterlo te gaan. Nadat de Lammergier uit z'n slaapbos vertrok, werd deze niet veel later teruggevonden op het dak van een boerderij. Ik was zo'n 8 kilometer van de betreffende boerderij verwijderd, toen de vogel besloot weer het luchtruim te kiezen. Je wilt niet weten wat er dan door me heen gaat...

Ik reed door in de richting waar de vogel misschien heen gevlogen was en ging in de omgeving zoeken. Dat deed ik tot een uurtje of 12.00. Ik moest namelijk weer in Amsterdam zijn voor een afspraak bij de autogarage. Om 13.00 kwam ik hier aan. Ander half uur later was ik "free to go".

Ik besloot voor de derde keer naar de Veluwe te rijden. De vogel was nog even op de grond gezien nabij Uddel en daarna alweer snel verdwenen. Tussen 15.30 en 20.00 heb ik paraat gestaan bij Hoenderloo, om meteen uit te kunnen rukken, als de vogel gemeld werd. Dat was overigens niet het geval.

Zaterdag stond ik aan de goede kant van het verhaal. Althans...het lukte om de vogel te zien. Of het een "punt" oplevert is misschien niet eens de vraag. Sommigen zijn er sterk, zelfs volledig van overtuigd dat (ook) dit geval niet telbaar is en wordt.

Dat ik de Lammergier zaterdag zag, kwam doordat de avond ervoor een gps-locatie was doorgegeven. Om de vogel wakker te zien worden, moesten we naar het Uddelse Buurtveld: een heidegebied ten zuiden van Uddel en ten westen van de Aardhuisweg.

Na vakkundig overleg met Donny besloten we om rond 06.00uur daar toch al maar te zijn: "you never know". Om 04.45 spraken we af bij de AHXL van Muiden. Nadat we de auto geparkeerd hadden op het pad met de naam "Het rechte weggetje", mochten we nog goed 30 minuten wandelen door het bos en over de heide, voordat we op de gewenste locatie aankwamen. Onderweg pikten we 2 Beflijsters mee.

We waren de eerste zoekers. Maar dat groeide al snel uit naar een groep van zo'n 100 geïnteresseerden. We wisten alleen dat de Lammergier "ergens in de bosrand" zat te slapen. In alle windrichtingen was er bosrand en wij stonden met z'n alleen daar een paar 100 meter vandaan. Het werd echt wachten op een teken, een signaal, een schim. En dat gebeurde ook. Rond 09.30 waren het 3 man die de vogel hadden zien vliegen...laag over de grond en al snel weer neergaand. Het duurde nog goed een uur voordat alle zoekers de vogel ook daadwerkelijk konden zien. Gedurende dat uur wachten, was al wel heel duidelijk waar de vogel zat. Het was een raaf die vanuit een boomtop fanatiek zat te roepen en dreigend in 1 richting zat te kijken. Een buizerd verrichtte continu duikvluchten op 1 plek bij de grond. De buizerd zag je duiken, de Lammergier was echt net net niet te zien.

Dat ging door tot 10.30uur, toen de Lammergier het luchtruim koos. Het was inmiddels zonnig geworden en de temperatuur steeg...zo ook de vogel. Met enkele vleugelslagen won hij hoogte, maakte gebruik van de thermiek en verdween binnen enkele minuten uit (het heldere) zicht.

Na alle inspanningen van gisteren (vrijdag) was het nu gelukt om de vogel te zien. Stel dat het geen punt oplevert en er dus geen aanvaarding komt, dan nog was het zeker de moeite waard.